ArilynAlbum

Wilkommen Musik Liebhaber!

De groep Arilyn komt uit Duitsland! Het is voor mij erg verleidelijk om hier gelijk achteraan te schrijven; “en dat is aan het accent te horen ook!” Maar goed, zo kinderachtig ben ik niet dus dat laat ik maar achterwege. In het mooi afgeronde muziekjaar 2000 werden de eerste tekenen van leven rond Arilyn vernomen. De band werd opgericht door een viertal jongens die anno 2007 nog steeds de opstelling van Arilyn vormen. De debuutplaat van dit kwartet Duitsers werd in 2002 aan de muziekwereld aangeboden. Met “Tomorrow Never Comes” wisten de heren in eigen land al een aardige fanbase te creëren en ook op Progwereld werd deze schijf door toenmalig collega Ruud Stoker enthousiast onthaald. Het geluid was ruw en ruig en werd zelfs vergeleken met Metallica en Soundgarden. Gelukkig voor de prog(metal) liefhebber is in de loop der jaren (in 2002 verscheen de tweede plaat “Virtual Reality”) de sound van de band wel naar een wat meer symfonischer karakter uitgekristalliseerd. Om toch in Duitse sferen te blijven kan je de band tijdens het hier beschreven “Alter Ego” meer zien als een kruisbestuiving tussen het sfeervolle en erg melodieuze, maar meer rustige Sylvan, en het sfeervolle en erg melodieuze, doch wat stevigere Vanden Plas. Al ligt het accent (ik weet het, foute woordkeuze) wel meer op eerstgenoemde.

De band bestaat uit zanger / bassist Christain Kalbs die in Duitsland grote bekendheid geniet dankzij zijn presenteerwerk voor het absurdistische tv-programma Kuelpo’s Finest (http://www.kuelpo.de/). Verder op de loonlijst staan gitarist Jurgen Kaletta, toetsenist Jurgen Mosgraber en drummer Christof Doll. Zoals eerder aangegeven vaart de muzikale koers van Arilyn vooral richting de haven die Sylvan heet. De zang van Kalbs lijkt ook behoorlijk op die van Sylvan collega Marco Gluhmann. Het grootste verschil tussen beide zangers is dat Gluhmann wat meer stemvast is en makkelijker de hoge noten haalt. De kleine vijftig minuten die deze plaat klokt kan je onderverdelen in het meer songgerichte materiaal (Sylvan), het wat meer stevige werk (Vanden Plas) en wat enkele experimentele getinte nummers met langdurige instrumentale passages die soms zelfs wat psychedelisch aandoen (Eloy). De opvallendste track van deze met tien nummers gevulde zwarte schijf is When Worlds Collide. Met bijna zeven minuten is dit tevens het langste nummer op de cd. De intro is erg vet aangezet met zware gitaren, heftige en heldere drums en Eloy-achtige toetspartijen. De enige gezongen tekst tijdens dit nummer is het veelvoudig door een vocoder gebrachte Can you sleep tonight? When Worlds Collide. Ondanks dat je zou denken dat dit na een aantal minuten gaat vervelen is dit geenszins het geval. De spannende muzikale setting zorgt er namelijk voor dat je zowat in een trip terecht komt. Veel terugkerende muzikale passages van zowel de gitaar, de synthesizer alsmede de drums (drumcomputer??) zorgen voor een spanningsveld om u tegen te zeggen. Dit geheel doet zeker niet ouderwets aan, sterker nog; het moderne psychedelische karakter zorgt voor een zeer aangename en ontspannen sfeer. Op dit soort momenten besef je dat de band zeer veel talent bezit, maar enkel nog niet de durf heeft om een heel album met dit soort wat meer experimentele muziek uit te brengen. Want tja, er moet voor het commerciële karakter natuurlijk wel een tranentrekker eerste klas (Wake Me Up) en een rockertje zonder enige meerwaarde (Alter Ego) op staan.

In het slotwoord wil ik overigens nog wel even het hoesontwerp van ontwerpbureau Soonteam CC prijzen. Een prachtige zwarte panter siert de voor- en achterkant. Ook in het fraai vormgegeven boekje komt de katachtige regelmatig terug. Waar de panter in het wild steeds moeilijker te vinden is, kan je dat van de muziek van Arilyn niet zeggen. Het geheel is zeker niet slecht te noemen maar helaas op het nummer When Worlds Collide na is er weinig origineels te vinden op deze schijf. Voor de liefhebbers van Duitse prog met een sterke Sylvan connectie is deze plaat toch een aardige aanrader.

Auf Wiedersehen!