Als je de Krautrock een goede beschouwing wilt geven, kun je niet om Ash Ra Tempel heen. Al is het maar door de grote namen die de eerste bezetting gestalte geven. De basgitaar wordt beroerd door Hartmut Enke, maar het zijn natuurlijk Klaus Schulze en Manuel Göttsching die bij velen die het genre een warm hart toedragen een belletje zullen doen rinkelen. Deze laatste zou de enige drijvende kracht achter Ash Ra Tempel (later Ashra) blijven.
Het titelloze debuut is een essentieel werk uit de beginjaren van de Krautrock en het kan niet anders dat veel latere spacerock en post-rock bands hier inspiratie uit hebben geput. Het is een uiterst psychedelisch werk met twee kolossale tracks. Het twintig minuten durende Amboss begint nog enigszins soundscape-achtig, maar als voormalig Tangerine Dream-drummer Schulze op de toms begint te rammelen dendert het vervolgens minutenlang als een goederentrein over je heen. Het experimentele gitaarwerk van Göttsching doet je af en toe rillen van genot, maar heel af en toe ook met de wenkbrauwen fronsen als het wel erg ‘freakerig’ wordt. Amboss is een beul van een track die zeker niet voor tere zieltjes geschikt is.
Traummaschine is wat dat betreft van een heel andere orde. Na die eerste intense trip van twintig minuten geeft dit nummer je vijfentwintig minuten om te herstellen. Het tempo ligt hier in de eerste helft van het nummer beduidend lager. Op de helft gaat dit wel even weer wat omhoog om vervolgens weer in te zakken. Het komt de veelzijdigheid van de muziek alleen maar ten goede. Het nummer is één lange aaneenrijging van fraaie klanken en soundscapes. Het doet denken aan de oude Pink Floyd, zonder ook maar een seconde als een goedkope kopie te klinken. Want dit mag dan instrumentaal, experimenteel en af en toe zelfs hoogdravend zijn, het album verveelt geen seconde. Wat met name Göttsching in Traummaschine laat horen is geweldig en het is eigenlijk verwonderlijk dat we hem zelden in lijstjes met de beste gitaristen zien opduiken.
Schulze zou later een succesvolle soloartiest worden, hoofdzakelijk binnen de elektronische muziek en ook Göttsching liet zich op het solovlak niet onbetuigd. In eerste instantie als gitarist, maar later ook binnen de elektronische muziek. Met name zijn album E2-E4 zou van grote invloed zijn op de latere dancemuziek.
Ook de latere albums van Ash Ra Tempel zijn belangrijke werken binnen de Krautrock, maar zo overdonderend als dit debuut is het niet meer geworden. Ook het solowerk van Göttsching en Schulze zal de liefhebber aanspreken. De meer songmatig ingestelde fan zal dit werk wat minder waarderen, de échte Krautrock fan zal dit waarschijnlijk als meesterwerk bestempelen.