Astral TravellersAlbum

Je band vernoemen naar een nummer van een grote band in de geschiedenis van de progressieve rock geeft aan dat je ambitieus bent. Waarschijnlijk dachten de leden van de band Astral Travellers er zo over toen ze hun bandnaam van Oker veranderden in Astral Travelers, de titel van een song van progdino Yes. Zoals het tweede album  “Time And A Word” voor grote veranderingen in de band Yes zorgde, is met dit album het tijdperk ‘Oker’ afgesloten.

Hoe moeilijk kan het zijn; een album recenseren van een Nederlandse band die de progressieve rock een warm hart toedraagt? Nou, pittig dus. Aan de ene kant heerst sympathiegevoel, want ik wil graag enthousisast een Nederlands product promoten. Ook is het aanbod van de band om tegen verzendkosten dit album aan te schaffen bijzonder sympathiek. Aan de andere kant heerst de nuchtere constatering dat ik niet enthousiast kan raken van de muziek die deze band mij voorschotelt.

De basis is goed van “The Truth Beyond”, alleen overheerst het gevoel dat de tracks niet kloppen. Daarnaast is het stemgeluid van zanger Gerben van Oosterhout ook niet echt mijn ding. Af en toe kan hij concurreren met het stemgeluid van frontman York van Radiohead. Daar moet je natuurlijk al van houden, maar Oosterhout klinkt in mijn oren af en toe té theatraal en dramatisch. Higher bijvoorbeeld is een nummer waar zowel Oosterhout als de muziek mij absoluut niet kunnen plezieren. Het heeft de kenmerken van een  Porcupine Tree track, maar een goede vergelijking zou afbreuk doen aan de bij vlagen briljante composities van Steven Wilson en zijn mannen. Ook het eerste nummer Gather Around klinkt complex, ik signaleer hier de jaren zeventig in terug, maar na afloop overheerst geen voldaan en gelukzalig gevoel.

Dan hebben we As She Goes Down. Dit nummer heeft duidelijke Radiohead invloeden en ik moet zeggen dat het geluid van Oosterhout daar juist wel weer bijzonder goed bij past. Bij het beluisteren van dit nummer ga ik mij eindelijk thuis voelen. Ook Dance Of Death komt ook in de buurt van een aanvaardbaar niveau en biedt plezierige momenten.

Mijn conclusie is kort maar krachtig. In mijn ogen spelen op dit album goede muzikanten, alleen de composities luisteren niet lekker weg. Gedeeltelijk komt dat door de complexe structuren en ontbreekt waarschijnlijk alleen het talent nog om dit tot een pakkend geheel te produceren. Er staan een paar goede nummers op, jammer alleen is dat er maar vijf nummers op staan, waardoor de wijzer naar de beoordeling ‘onvoldoende’ uitslaat. De productie kan wat mij betreft beter. Zo komt het drumgeluid af en toe ‘blikkerig’ over. Daarom zou het in dienst nemen van een deskundige producer geen weggegooid geld zijn geweest. Juist die specialisten kunnen hier en daar bijschaven waardoor er een beter eindresultaat uit de bus komt. Dit alles genoemd, neemt niet weg dat ik graag bij een volgend album teruggefloten word en dat de band zijn talent benut.

Ruard Veltmaat