AswekeepsearchingAlbum

Het overgrote deel van de (progressieve) rockbands komt over het algemeen uit Europa of Noord-Amerika. Zuid-Amerika krijgt de laatste decennia ook steeds meer in de melk te brokkelen. Dat we in de toekomst wellicht ook steeds meer met het Aziatische continent rekening moeten houden, bewijzen de vier heren van het uit India afkomstige Aswekeepsearching met hun tweede langspeler “Zia”.

De plaat trapt af met wat ambiente klanken, waarna we elf nummers lang getrakteerd worden op dromerige postrock in de stijl van Sigur Rós en Mogwai. De muziek varieert van heerlijk zweverige klanken – daarbij soms geholpen door inheemse instrumenten als sitar en tabla – tot stevige uitbarstingen die niets afdoen aan de sfeer van het album. Aparte vermelding daarbij verdient de zang, die sporadisch aanwezig is, maar in het Hindi wordt gedaan. In het licht van de bijgeleverde muziek dient men dat vooral als een aanbeveling te zien. Het zorgt er natuurlijk voor dat de teksten niet te volgen zijn, maar omdat een deel van de songtitels wel in het Engels is, valt wel te concluderen dat deze goed aansluiten op de sfeervolle muziek.

Hoogtepunt van het album is het prachtige Kalga. Hierin weet de band de symbiose tussen hard en zacht bijna perfect uit te voeren. Zanger/gitarist Uddipan Sarmah legt hier een indrukwekkende hoeveelheid emotie in zijn stem, zodat je als luisteraar bijna niet anders kan dan meedelen in de wanhoop of liefde die hij waarschijnlijk voelt. Enig zoekwerk naar Kalga op internet levert als resultaat een stadje in India op. Als de muziek een eerbetoon aan dit plaatsje is, moet dat zeker een bezoek waard zijn.

Ook in de instrumentale stukken weet de band deze oosterse, haast mystieke sfeer uitstekend neer te zetten. Door het gebruik van de tabla in Sleep//Awake verkeren we haast in Hindoestaanse sferen, terwijl het verstilde A New Solace en afsluiter Ascend in al hun ingetogenheid af en toe haast aan Gandalf doen denken. Laat je echter niet afschrikken als je een progfan bent die het niet zo opheeft met postrock. Er zijn wel degelijk de nodige progressieve invloeden aanwezig. Als vergelijking komt een band als Gazpacho wellicht nog het meest dichtbij.

De band slaagt er hier wonderwel in een uitstekende – ‘westers’ klinkende – postrock plaat af te leveren, zonder daarbij de eigen afkomst te verloochenen. De indiase invloeden blijven het gehele album aanwezig, maar er kan ook stevig gerockt worden. Als de band dit niveau in toekomstige releases kan vasthouden, kan Aswekeepsearching een speler worden waar de postrock serieus rekening mee moet gaan houden. En voor de liefhebbers van diverse stijlen binnen de prog is het wellicht een idee om voor dit album ergens een plekje in de jaarlijst te reserveren. Luister en laat je verrassen.

Ralph Uffing