AzazelloAlbum

Het Russische Azazello heeft zijn naam ontleend aan een karakter uit de novelle “Master & Margarita” van de gerenommeerde – in Oekraïne geboren – 20^ste eeuw schrijver Bulgakov. Azazello is in dat boek de personificatie van de gerechtvaardigde vergelding. Wat de heren destijds niet wisten, is dat Azazello eigenlijk is afgeleid van Azazel, een gevallen engel die in de Bijbel en de Koran vaak in verband wordt gebracht met de duivel en het kwaad. Achteraf gezien misschien niet zo’n gelukkige naamkeuze voor een band die zich in het genre van de progressieve rock/metal beweegt. Een dergelijke naam roept meer natuurlijke associaties op met black metal of andere duistere muzieksoorten. Maar goed, wie maalt daarom. Het is slechts een detail.

Voor de ontstaansgeschiedenis van deze viermansformatie moeten we terug naar het jaar 1995. Initiatiefnemer was gitarist/zanger Alexander Kulak, die voordien al wat ervaring had opgedaan in een shockerend trashcombo. Om een lang en weinig boeiend verhaal kort te maken, het resulteerde uiteindelijk in het verschijnen van Azazello’s debuut “Black Day” (2000). Het album was destijds in een primitief eigen studiootje met veel toewijding in elkaar geflanst. Wonderlijk genoeg werd deze niet onaardige cd voor distributie opgepikt door Moonchild Records, een label dat opereerde vanuit Californie (VS). Opvolger “Upstairs” (2001) werd verdeeld door de allesvretende vergaarbak Musea Records, een label dat ook nieuweling “Seventh Heaven” onder zijn hoede heeft genomen. Voor de distributie van het in 2003 verschenen derde album “The Wings” had de groep overigens het Italiaanse Mellow Records gestrikt. Kortom, Azazello is een band die wel houdt van wisselende contacten.

Azazello houdt niet alleen van wisselende contacten, maar ook van muziek die (te) bol staat van wisselingen in tempo, ritme en sfeer. De meeste nummers, die uitgezonderd de openingstrack allemaal toe te schrijven zijn aan bandleider Kulak, zitten vol met een overvloed aan ideeën. Dit levert weliswaar bij vlagen interessante stukjes muziek op, maar door de (te) ver doorgevoerde complexiteit vergt deze cd heel erg veel van de luisteraar. De rode draad is regelmatig slechts met moeite te vinden of gewoonweg onvindbaar. Af en toe is het eind letterlijk zoek. Het wordt allemaal heel capabel gebracht, een groot compliment daarvoor, maar je kunt ook te ver gaan in je drang naar originaliteit en losbandige etalering van je kwaliteiten als musicus. Als zanger valt Kulak trouwens absoluut niet mee, om het maar eens eufemistisch uit te drukken. Bovendien wordt alles ook nog eens in de moedertaal gezongen. Geen sterk verkoopargument buiten de eigen landsgrenzen, zeker niet in combinatie met Kulak’s ondermaatse vocale prestaties.

Azazello afficheert zichzelf als vertegenwoordiger van de progressieve metal, maar onttrekt zich in werkelijkheid veelvuldig aan dat keurslijf. De kwalificatie potige progressieve rock dekt de lading beter. De band laat met grote regelmaat zijn etnische Russische roots doorklinken in de songs. Het vrij rustige Mystery, dat doorspekt is met folkloristisch gefluit, is daarvoor exemplarisch. Ook Dream Within A Dream kent dergelijke passages. Merkwaardig is wel dat dit nummer begint met een vrijwel identieke gitaarrif als Whole Lotta Rosie van AC/DC. Het levert in elk geval een apart hoorspel op, zeker als even verderop ook nog spacy toetsengeluiden, die sterk doen herinneren aan ‘good old’ Dr.Who, hun intrede doen. Een bont geheel. Dat Azazello ook jazzy uitstapjes niet schuwt, wordt duidelijk in The Restless Rest en de goed opgebouwde opener The Very Beginning, één van de weinige songs met een herkenbare lijn. Het korte en bedaarde Blessing gooit gelukkig de deur in het slot voor deze cd, die overigens een heel behoorlijke eigen productie kent. Een positieve constatering aan het eind van een kritische verhandeling. Streng maar rechtvaardig!

Je muzikale uithoudings- en inlevingsvermogen wordt door Azazello met “Seventh Heaven” nadrukkelijk op de proef gesteld. Als dit de zevende hemel is, dan is er weer een mooi sprookje aan diggelen. Op basis van het gebodene verdient Azazello, op een schaal van een tot zeven, hooguit een plekje in de derde hemel. En dan mogen ze de communistisch gevormde handjes al stevig dichtknijpen!

Joost Boley