Baker Gurvitz ArmyAlbum

Net als het Zweedse label Record Heaven vroeger heeft het Britse Esoteric Recordings een bedrijfsfilosofie die stoelt op een rotsvast vertrouwen in statistiek. Het label brengt aan de lopende band remasters van “vergeten klassiekers” uit de proggeschiedenis uit, waarbij de gemiddelde eeuwigheidswaarde van de heruitgebrachte albums doorgaans nogal laag ligt, maar door de aanzienlijke hoeveelheid materiaal die uitgebracht wordt kan het niet missen dat er af en toe iets tussenzit dat wel degelijk een tweede jeugd verdient. Hoewel de plaat niet briljant te noemen is, is het gelijknamige debuut van Baker Gurvitz Army een goed voorbeeld van een dergelijk album.

“Baker Gurvitz Army” was het eerste resultaat van de samenwerking tussen drummer extraordinaire Ginger Baker, befaamd om zijn werk met Cream, en de broers Adrian en Paul Gurvitz, voorheen bandleden van undergroundgroepen als The Three Man Army. Na het debuut zouden er nog twee (beduidend mindere) albums volgen, waarna het gezelschap weer ophield te bestaan.

De muziek op de eerste plaat stamt onmiskenbaar uit de jaren ’70; de basis van hardrock is opgeleukt met invloeden uit de blues en progressieve en psychedelische rock en aangekleed met een snufje funk en wat gierende synthesizers hier en daar, zoals in Mad Jack. Het is interessant om te horen hoe de band licht beinvloed is door andere, bekendere acts uit de jaren zestig en vroege jaren zeventig. Zo klinkt opener Help Me een beetje als The Who, doet Mad Jack bij vlagen denken aan “Tubular Bells” van Mike Oldfield en heeft Since Beginning een onmiskenbare Yes-vibe. Dit wil niet zeggen dat de band klinkt als een kopie van andere groepen, maar wel dat Baker en de gebroeders Gurvitz er klaarblijkelijk naar streefden om zich dichtbij de bekendere acts van het moment te begeven.

Het gros van de nummers op het album is goed uitgewerkt, met een duidelijke structuur en weinig overbodige ‘showboating’-momenten. De meeste solo’s, zelfs die van drummer Baker, staan in dienst van de composities. Bovendien zijn alle drie de leden van het trio duidelijk zeer begaafd op hun gekozen instrumenten, wat de muziek extra flair geeft; met name Adrian Gurvitz’s gierende gitaarspel doet de muziek vaak swingen. Hierdoor luistert “Baker Gurvitz Army” uitstekend weg.

Al met al is het debuut van Baker Gurvitz Army een verdienstelijke progressieve hardrockplaat. Hoog gevlogen wordt er niet en er wordt weinig nieuws uitgevonden, maar de muziek is goed opgebouwd en met verve gespeeld, en is hierdoor behoorlijk aangenaam. Voor mensen die weer eens toe zijn aan een fijne dosis jaren zeventig is het relatief onbekende “Baker Gurvitz Army” dan ook een lichte aanrader.

Christopher Cusack