Enkele maanden geleden, het was begin 2018 geloof ik, kondigde Aranis zijn afscheid aan. Het is een triest verhaal van financiën en politiek. Een recensie is echter niet de plaats om een aanklacht tegen het huidige politieke klimaat in België te doen (hun afscheid is dat echter duidelijk wél). Maar de leden blijven echter niet stilzitten. Nog voor het officiële afscheidsconcert in 2019 is hier al het eerste album van Basta!² (of het derde album van Basta!, als je het zo wil bekijken), het voormalige soloproject van bandleider Joris Vanvinckenroye, maar dan aangevuld met fluitiste Jana Arns.
Op die manier krijgen we eigenlijk een soort van ‘Aranis Lite’ voor ons. Met Joris Vanvinckenroye hebben we tenslotte de songschrijver van Aranis die ook bij die band bepalend was voor de sound. Met Jana Arns erbij krijgen de composities nog dat ietsje meer volume. Hoewel ik in alle eerlijkheid moet bekennen dat ik onbewust de eerdere Basta! albums links heb laten liggen hoewel je wel elk Aranis album bij mij in de kast zal terugvinden. Ik kan mij echter wel voorstellen dat een bas alleen net niet genoeg is. En daar Basta! uitgegroeid is tot het duo Basta!² kan ik me voorstellen dat zij het eigenlijk met mij eens zijn.
Het hoeft verder eigenlijk ook amper betoog dat dit nieuwe project enorm aansluit bij wat je van Aranis kon verwachten. Dat Vanvinckenroye in een hoge divisie speelde met zijn composities was zes tot zeven albums sowieso al zeer duidelijk. En dat zowel hij als Arns hun mannetje staan met hun instrumenten was dat ook. Dat bij Aranis ieder lid telkens boven zichzelf lijkt uit te groeien was dat ook. En dat alles is bij Basta!² gewoon compleet hetzelfde. Twee topmuzikanten die het beste van zichzelf geven.
Qua sound kan je eigenlijk heel kort zijn: zoals ik eerder aanhaalde is dit gewoon een soort ‘Aranis Lite’. Vanvinckenroye gaat verder in de ingeslagen weg met Aranis en schrijft composities die zweven tussen klassieke muziek, Avant-Prog en chamber rock. Composities die je bijna als ‘Aranis’ kan beschrijven maar die dat toch net niet zijn. Het klinkt fris in de oren, maar het is tegelijkertijd vertrouwd. Zoals ze zelf zouden zeggen (of misschien doen ze dit wel): het is de volgende evolutie in de voortdurend evoluerende tijdlijn van Aranis.
Persoonlijk hield ik iets meer van het volle instrumentarium van Aranis, maar eigenlijk is dat het enige minpunt dat in dit album valt te ontdekken. Ja, het is de volgende stap voor Vanvinckenroye en Arns maar tegelijkertijd verliest het voor mij wel in de vergelijking met de vorige stap. Het is een beetje dubbel want ik als Aranis-fan ben wél verschrikkelijk blij met dit album. Blij dat ze toch niet helemaal stoppen, dat de geest van Aranis verder leeft in Basta!².
Met andere woorden zou iedereen die voordien geraakt werd door Aranis, in vervoering gebracht is door Vanvinckenroye’s composities of gewoon zij die geïnteresseerd zijn in boeiende originele chamber music/klassiek/avant-prog dit album gewoon blindelings moeten aanschaffen.
Vaarwel Aranis! Leve Basta!²!
Peter Van Haerenborgh