Soms worden bandnamen en titels van albums niet altijd even uitgedacht gekozen, vooral als de naam bij het zoeken naar informatie op internet veel resultaten oplevert. Zo ook met deze band: Behind Closed Doors met het debuutalbum “Metanoia”. Afgaand de cover van het album zoek je in eerste instantie namelijk op Metanoia, en dat levert een enorme waslijst op aan zoekresultaten voor bands. Maar ook de titel van het album levert een enorme berg suggesties op. Laten we het zo zeggen, deze band maakt het de consument niet makkelijk informatie in te winnen.
Maar na het nodige speurwerk kunnen we melden dat dit trio uit drie verschillende landen afkomstig is, namelijk Duitsland, Zweden en Hongarije. De bandleden hebben alle drie een gevarieerd verleden in verschillende genres binnen de muziekwereld, van metal/progressieve rock tot aan klassiek en jazz geschoolde muziek. De Mastermind achter het project is de Duitser Christoph Teuschel en hij beroert binnen dit trio de gitaar en de programmering. De Zweedse bassist heeft een nagenoeg Nederlandse naam; Fred Jacobsson en is momenteel toevallig ook woonachtig in Nederland, waar hij bij het Nederlands trio TEMKO speelt. Dit trio produceert op zijn beurt easy listening muziek waarbij bestaande klassieke composities en kamermuziek worden omgevormd tot nieuwe, innoverende muziek. Tenslotte hebben we nog de Hongaarse drummer Peter Somos, die net als Jacobsson woonachtig is in Nederland en hij studeert aan de hogeschool voor de Kunsten in Rotterdam.
Wat kan je verwachten van dit instrumentale trio? Voornamelijk stevige gitaarrock die soms tegen industrial en djent metal aanschurkt. Veel schurende riffs, beukende bas- en drumsritmes met voornamelijk een hoog tempo gedurende het hele album. In eerste instantie moet de muziek even doorwerken en vertrouwd raken, maar eerlijk gezegd kennen we veel elementen binnen de muziek ook wel van andere bands. Om een greep te n(o)emen: Tool, Meshuggah, Periphery, Tesseract, Fear Factory en zelfs een vleugje Rammstein. Bands waarbij het woordje bruut veelvuldig gebruikt kan worden en die soms voortborduren op één dezelfde riff waarin wat variatie wordt gebracht. Maar die harde ‘in your face’ sound van Behind Closed Doors klinkt erg lekker als je er voor open staat. Desondanks is er ruimte voor verrassende elementen binnen de muziek, zo kunnen de liefhebbers van jazzy componenten hun hart ophalen aan enkele passages. En klein rustpuntje is er te vinden in het ambiente Pulmo, naar dit is slechts een overgang naar het door djent geïnspireerde Psora, wat op zijn beurt vooral uitdagend en gevarieerd klinkt.
Tot op heden is de muziek alleen digitaal te verkrijgen, hoewel er plannen zijn om het album uit te brengen verpakt in een special edition metalen/houten box, met daarbij diverse soorten media, onder andere een usb-drive met de muziek en de daarbij behorende kunst.
“Metanoia” is vooral een ruwe parel waar alles nog een beetje op zijn plek moet vallen. Persoonlijk had ik hier graag een vocalist bij gehoord, die had het concept in mijn ogen waarschijnlijk wat spannender en boeiender kunnen presenteren. Overigens is de keuze voor instrumentale muziek bewust gekozen, het lijkt uitgesloten dat er in de toekomst een zanger of zangeres wordt toegevoegd. Over de hele linie kan je zeggen dat het hoge tempo en de vermoeiend zware riffs na een paar songs wat gaat tegen staan. De band laat je na een uur muziek in elk geval uitgeput achter. Ondanks die aantekening staat er een mooie basis waaruit verder gewerkt kan worden.
Ruard Veltmaat