Beyond-O-MaticAlbum

Beyond-O-Matic timmert onder de bezielende leiding van Peter Fuhry al sinds 1994 in ruim wisselende bezetting aan de weg. Dit heeft uiteindelijk geresulteerd in zes studioalbums vol hallucinerende Space Rock, waarvan “Time To Get Up” overigens een geremixte herhaling van zetten is. Kenmerkend voor dit slechts aan weinigen voorbehouden genre is de ruime tijdsduur per song. Nu vormt een song tussen de tien en vijftien minuten geen enkele drempel voor liefhebbers van prog, er moet dan echter wel wat gebeuren.

Strak gezegd is dit toch wel het probleem van Beyond-O-Matic; de muzikale psychedelica zweeft en tolt minutenlang door zonder duidelijke bestemming. Begeleid door de nodige spacy geluidseffecten word je zonder verdere omhaal de atmosfeer in gekatapulteerd en zie maar hoe je weer terugkomt. Eind jaren ’60 zou men zonder twijfel veel liefhebbers met een hoofd vol gras of chemicaliën gescoord hebben, heden ten dage doet het allemaal flink gedateerd aan.

Mits in de juiste stemming valt er trouwens best wel wat te beleven met dit album. Zo is opener In The C best een pakkende en gestructureerde song. Het al wat langere In Two Os heeft pakkende thema’s met fraaie details, kent een flink doomy structuur en lekker stevig drumwerk. Het doet herinneren aan legendarische optredens van de oude Deep Purple en ik kan daar persoonlijk op gezette tijden wel mee uit de voeten.

Heel wat minder wordt het op het almaar doordreutelende Turn, Switch, Trust. Dit nummer draai je eens in je leven en daarna nooit meer. Ja, ik begrijp de bedoeling, maar het is uiteindelijk gewoon saai. Hetzelfde kan gezegd van But The Love, zonder geestverruimers kom je hier gewoon niet doorheen en bij serieuze muziekliefhebbers scoor je dan toch echt een onvoldoende.

Op Out The C gebeurt wel weer het nodige, er zijn duidelijk invloeden van The Doors waarneembaar en daarbij worden thema’s uit In The C op creatieve wijze herhaald. Niet dat het daardoor ineens een aangename song wordt, ook hier zal de gemiddelde luisteraar flink geïrriteerd afhaken. Maar met enige goede wil en een ‘open mind’ kun je stellen dat dit niet slecht gedaan is.

Duidelijk is dat Beyond-O-Matic vooral een hobbyproject, door en voor liefhebbers is. Kun je geen genoeg krijgen van die lange klamme avonden uit de late jaren ’60 dan heb je met “Relations At The Borders Between” een passende rode draad te pakken. Zo niet, luister dan vooral naar iets anders.

Govert Krul