Yfantis, BillyAlbum

De vlieger ‘Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is’ gaat niet overal op. Zo lijkt het met een albumtitel als “Birds In Space” een mooie uitdaging of je fluitend de vogels op dit album kunt herkennen. Voor een pseudo-ornitholoog als ik is helaas het enige gefluit wat je hoort, 26 nummers lang, dat van de oscillatoren van de synthesizers, bespeeld door Billy Yfantis. Wat overigens ook geen straf is als je daarvan houdt.

Voordat onze Griekse geluidenmaker met “The Noisy Whispers Compilation” in 2019 zijn eerste volwaardige album uitbracht, experimenteerde hij al met tape mixing en sounddesign door enkele nummers daarover uit te brengen. Zo is er eentje, met gebruik van een stofzuiger, met de treffende titel Dust Not Found. En ging hij driftig in de weer met keukenapparatuur in The Electric Blender Session. Of mevrouw Yfantis blij is met al dit huisvlijt vertelt het verhaal niet. Hierna was onze Griek in ieder geval niet te houden en volgde er een stortvloed aan nummers waarmee meerdere albums per jaar werden volgestouwd.

Het zevende album “Birds In Space” wat ik hier bespreek, bestaat uit experimentele tracks die de ruimte verkennen vanuit een muzikaal en conceptueel perspectief. Het concept verwijst naar een zwerm vogels die door de ruimte reist tussen verschillende ruimtevoorwerpen zoals clusters en sterrenstelsels. De songtitels van het album verwijzen naar echte ruimteobjecten die bestaan in de wetenschap van de astronomie.

De atmosferische, elektronische muziek die we hier horen is vooral geïnspireerd door de Duitse synthesizergroepen Tangerine Dream en Cluster. Landgenoot Vangelis wil hij ook noemen maar ik hoor dit nergens terug, of het zou op Inside The Southern Pinwheel Galaxy moeten zijn, dat met zijn loopings nog het meest toegankelijk is. Zelf hoor ik vooral Klaus Schulze en het dark ambient album “Cenotaph” van Bass Communion.

Dit 128 minuten durende psychedelische geluidsspectrum ervaar ik als duistere meditatiemuziek en een soundtrack voor een dystopische sciencefictionfilm in één. Al zal de aankomst van de Death Star uit Star Wars op het witte doek hierna hierbij nog maar bleekjes afsteken als je dit album in zijn geheel beluisterd hebt.

Tot slot, voor de vogelliefhebbers onder ons: op het 27e en het ruim een half uur durende lange slot- en titelnummer Birds In Space staan wel echte vogelgeluiden. Opgenomen ergens in Athene, gok ik op een blauwe scharrelaar. Want, krijg je er nog niet genoeg of de blues van; op zijn bandcamp pagina staan nog drie bonustracks, te weten Reversed Blues, Spaced Out Blues en het ruim twintig minuten durende Blues In Space. En zo niet, eind 2023 staat de release voor zijn volgende album gepland.