Blame ZeusAlbum

Binnen de muzikale regionen waarin ik u vaak informeer is de band Oceans Of Slumber naar slechts twee sterke releases al een serieuze speler. Die band is binnen de wereld van prog en doom-metal een opstomende naam die voor een groot gedeelte bewerkstelligd is door zangeres Cammie Gilbert die wat mij betreft een klasse apart is. Houd die naam in uw achterhoofd, ik kom er zo direct op terug.

Er zijn op deze site niet heel veel recensies van Portugese bands of artiesten te vinden, maar met Blame Zeus hebben we een regelrechte kraker uit de stad Porto te pakken. De band is rond 2010 ontstaan en heeft sindsdien drie cd’s uitgebracht, waaronder “Seethe” dat in 2019 is uitgekomen. Met die vorige twee albums heeft de band tot op heden weinig indruk gemaakt getuige de schaarse recensies en artikelen op het internet, op wat Portugese sites na. Toch heeft de band bijna 7000 volgers op Facebook, dat is zeker geen misselijk makend aantal in het kleine genre.

“Seethe” is geen cd die alle liefhebbers van progressieve rock direct zal aanspreken. Wel durf ik te zeggen dat iedereen die een zwak heeft voor alternatieve rock met een metalen randje dit zal aanspreken. Muzikaal is de band moeilijk te duiden, hoewel de band Oceans Of Slumber dicht in de buurt komt, maar dan zonder de grunts en de progressiviteit. Met een beetje fantasie kan je ook Dool en de stevige kant van Anouk in de muziek van Blame Zeus vinden.

Er staan veel goede songs op het album die gepaard gaan met stevige, maar zeker ook melodieuze riffs van de twee gitaristen. Met name gitaristen Tiago Lascalas en Paulo Silva zorgen samen met bassist Celso Oliveira voor een volle productie, maar de band en het productieteam zorgen ervoor dat alles wel in balans blijft. De melodie is belangrijk binnen de muziek van Blame Zeus, want hoewel er veel gitaar is te vinden kan je nergens een overbodige brei daarvan ontwaren. Bij sommige bands mis je bijvoorbeeld toetsen die voor een extra dimensie zorgen, door de gitaarvariatie die de Portugezen toepassen op “Seethe” worden die nergens gemist. Bijzonder knap.

Na meerdere luisterbeurten kan je stellen dat er uitsluitend goede tracks op de cd staan en bondig gesteld is het album een aaneenschakeling van kwaliteit en consistentie. Toch is de track No binnen die consistentie een megakraker van jewelste. De gitaarintro en de melodie gedurende de song zijn eenvoudig maar ijzersterk. Wanneer dit je luidsprekers uitkomt ga je meedeinen, daar sta ik voor garant. Wat een heerlijke riffs! Voeg daarbij de perfecte zang van Oliveira aan toe en je bent verkocht.

Zangeres Sandra Oliveira is erg belangrijk voor het succes van deze band. Haar stemgeluid is fenomenaal. Het is krachtig, toonvast en bezit een mooie uniciteit, deze kwaliteiten kunt u vast en zeker labelen aan haar performance. Op sommige momenten is haar zang te vergelijken met Cammie Gilbert van Oceans Of Slumber, maar misschien doet dat afbreuk aan de prestatie van Oliveira zelf. Af en toe hoor je ook het klankgeluid van Marjan Welman (Autumn) of Anouk in haar stem.

Blame Zeus heeft wat mij betreft één klein probleem, de band verdient meer aandacht en naamsbekendheid. Dat betekent dat er nog veel werk is te verrichten op het gebied van PR. Het wordt hoog tijd daar meer energie in te steken, de muziek verdient het!