Blast

A Sophisticated Face

Info
Uitgekomen in: 1999
Land van herkomst: Nederland
Label: Cuneiform Records
Distributie: Mandaï Distribution
Tracklist
One Pair (2:30)
Visceral Ooze (6:23)
Metrolodic (5:49)
Rind (2:09)
Transversal (8:16)
Solstice (2:15)
Zoot (4:09)
Oc (0:54)
Transmotude (1:57)
Hogh (5:03)
Emety Neprac (8:10)
Dirk Bruinsma: saxofoon
Edward Capel: saxofoon, klarinet
Päd Conca: basgitaar
Frank Crijns: gitaar
Fran Lorkovic: percussie, vibrafoon, glockenspiel

Met medewerking van:
Cor Links: marimba
Bart Maris: trompet, flügelhorn
Jan Erik van Regteren Altena: viool
Rob Snijders: percussie
Michiel Weidner: cimbalom, cello
Sift (als Blast 4tet) (2009)
As Nowhere as Anywhere (als Blast 6tet) (2007)
Altra Strata (als Blast 4tet) (2003)
A Sophisticated Face (1999)
Stringy Rugs (1997)
Wire Stitched Ears (1995)
Purist Sirup (1992)

Och ja, avantprog, RIO… Wat moeten jullie daar als voorvechters van de Nederlandse prog nou mee? De oorspronkelijke R.I.O. was misschien internationaal enzo, maar sindsdien is die hele avant toch een overwegend Belgische aangelegenheid geworden? Of ja, met af en toe een aardig Amerikaans plaatje tussendoor? Kun je niets mee.

Ha, dat heb je toch maar mooi mis, denkbeeldige criticaster! Het internationale gezelschap Blast is namelijk Nederlands van oorsprong. Aangevoerd door saxofonist Dirk Bruinsma en gitarist Frank Crijns heeft Blast in totaal zeven albums uitgebracht, waarvan drie bij Cuneiform Records en twee bij ReR, het label van R.I.O.-grondlegger Chris Cutler. Ondanks hun samenwerking met deze toonaangevende moeilijke-muzieklabels is Blast echter zelfs voor avant-begrippen behoorlijk onbekend gebleven. Dit is alleszins spijtig, want op haar best is de muziek van Bruinsma, Crijns en consorten van zeldzame kwaliteit.

Het album “A Sophisticated Face” uit 1999 is een uitstekende staalkaart van hetgeen waartoe de band in staat is. Hierbij moet wel de aantekening geplaatst worden dat de bezetting beduidend groter is dan voorheen, naast vijf bandleden spelen er ook vijf gastmuzikanten mee op klassieke instrumenten, waardoor de band als kamerorkest gezien zou kunnen worden. De muziek van Blast laat zich dan ook het best omschrijven als chamber rock, maar dan met een dubbele dosis blazers.

Met invloeden als Henry Cow, Univers Zero en Art Zoyd is “A Sophisticated Face”, net als zoveel avantprog, een album dat je in de eerste plaats een aantal keer moet ondergaan voordat je het op waarde leert schatten. Op een gegeven moment leer je dan de details kennen die Blast net wat beter maken dan veel andere avantbands. Zo is er het verfrissende gebruik van blazers, dat vaak wat doet denken aan The Muffins en Etron Fou Leloublan. Hoewel Blast vaak in de dreigende sferen van Univers Zero en Art Zoyd zit, komen blazers Edward Capel en Dirk Bruinsma, bijgestaan door gasttrompettist Bart Maris, vaak een beetje ondeugend uit de hoek, met kleine knipoogjes naar bijvoorbeeld Zappa of big band jazz, zoals in Visceral Ooze. Dit effect wordt soms versterkt door het marimbaspel van gast Cor Links. Mede door dit soort elementen komt de muziek speelser over dan het werk van de voorbeelden, en heeft Blast een zeer eigen gezicht.

Voor mensen die bij hun tocht door de Nederlandse prog nooit verder gekomen zijn dan Kayak is Blast misschien een brug te ver, maar voor mensen die zich wel weten te vermaken met muziek waar je stevig op moet kauwen is “A Sophisticated Face” zonder meer de moeite waard. Andere landen als België en de Verenigde Staten hebben misschien wel meer briljante avantprog bands, maar wat kwaliteit betreft kan Blast zeker wedijveren met de internationale elite.

Christopher Cusack

Send this to a friend