Blocco Mentale
Poa
Land van herkomst: Italië
Label: Vinyl Magic / Mellow
Website: www.italianprog.com/a_blocco.htm
MySpace: -
Aria E Mele (4:34)
Impressione (8:27)
Io E Me (4:27)
La Nuova Forza (7:37)
Ritorno (5:34)
Verde (3:52)
Michele Arena: zang, drums
Gigi "Roso" Bianchi: zang , gitaar
Bernarde “Dino” Finocchi: zang, saxofoon, fluit
Filippo Lazzari: zang, toetsen, Mellotron, harmonica
Blocco Mentale was een Italiaanse progband afkomstig uit Lazio en opgericht in 1972. In 1973 brachten ze hun enige wapenfeit uit, genaamd “Poa”. Poa betekent ‘gras’ in het Grieks, waarmee gelijk het thema van dit album wordt duidelijk gemaakt; alles wat met natuur, ecologie en vervuiling (toen al) te maken heeft.
“Poa” is met zijn kleine veertig minuten een album met flinke speelduur in die dagen. Iets wat we ons nu nog nauwelijks kunnen voorstellen. De contrasten op dit album zijn groot wanneer je het muzikale en vocale deel beschouwt. Alle vijf bandleden nemen beurtelings de vocalen voor hun rekening wat het geheel een inconsistent geheel geeft. Ook kan de zang ronduit zwak genoemd worden. Muzikaal zit het echter wel snor, mits je van Mellotron, Hammondorgel, saxofoon en fluit houdt. In de rustige stukken heeft de muziek wat weg van Premiata Forneria Marconi, terwijl de meer heftige stukken aan Il Balleto Di Bronzo doen denken. Vooral in de veelvuldig voorkomende instrumentale passages is de groep op zijn best, zoals op Impressione met mooie Mellotronpartijen, Hammondorgel en fluitspel. Dankzij de harmonieuze samenzang zakt Blocco Mentale op dit nummer ook vocaal niet door het ijs.
Io E Me kent een flinke dosis mondharmonica van de in 1991 overleden Filippo Lazzari. Een muzikaal juweeltje is La Nuova Froza met vlotte loopjes op Hammond en frivool fluitspel. Jammer genoeg wordt het juweel slecht gepolijst door de Muppet-achtige samenzang. Veel toetsenbombast (Hammond, piano en Mellotron) tref je aan in het fraaie Ritorno, maar dan hebben we het allemaal wel gehad.
Het album kent twee verschillende versies, omdat via Mellow Records in 1993 een versie op de markt werd gebracht met twee extra nummers. Net zo snel als de groep verscheen, verdween zij letterlijk weer van het toneel. In 1978 maakte de groep nog wel een doorstart met een nieuwe bezetting. Men stapte toen over op meer commercieel getinte muziek en nam aan enkele festivals deel. Sindsdien bleef het angstvallig stil.
Hans Ravensbergen