Blonde On BlondeAlbum

Wanneer je bij een willekeurige muziekliefhebber het over ‘Blonde on Blonde’ hebt, zal de eerste associatie toch vooral uitgaan naar het legendarische dubbelalbum van Bob Dylan uit 1966 met deze naam. Het is datzelfde dubbelalbum dat de inspiratie vormde voor de bandnaam van dit uit Wales afkomstige kwartet. Tot zover de connectie met deze Amerikaanse bard, want de muziek van deze band heeft verder weinig raakvlakken met die van Dylan.

Platenlabel Esoteric is op dit moment bezig met het heruitbrengen van een groot aantal albums uit de begindagen van de progressieve rock. Regelmatig zitten daar namen bij die niet bij iedereen direct een belletje zullen doen rinkelen, maar wel degelijk interessant zijn voor mensen die de (antieke) prog een warm hart toedragen.

Verwacht hier dan ook geen lange nummers met veel tempowisselingen, uitspattingen op Mellotron of Moog dan wel ellenlange gitaar- of toetsensolo’s. Het zijn hier veelal compactere nummers in de stijl van Moody Blues of op sommige momenten Caravan. Deze laatste vergelijking komt mede door het feit dat de stem van zanger David Thomas hier en daar wel wat weg heeft van die van Richard Sinclair. Het grotendeels ontbreken van toetsinstrumenten op dit album en de al genoemde compactheid van de nummers zorgen ervoor dat de muziek af en toe vrij poppy aandoet en met name de eerste nummers op het album hadden in die tijd waarschijnlijk geen gek figuur geslagen in de hitlijsten als ze wat meer promotie of airplay hadden gekregen.

Het avontuurlijke Circles – met lekker gruizig gitaarwerk van Gareth Johnson – en het ruim twaalf minuten klokkende Colour Questions zorgen ervoor dat de progfan ook zijn deel krijgt op dit album. Met name laatstgenoemd nummer zal de lezers van onze site plezier bezorgen omdat het – met name in de instrumentale gedeelten – af en toe doet denken aan de vroege Pink Floyd. Het is zonder twijfel het hoogtepunt van het album. Hier dus wel de nodige tempowisselingen, afwijkende maatsoorten en solowerk op gitaar.

De opnames zijn geremasterd en uiteraard zijn er weer de nodige bonustracks present, hoewel deze niet zo heel veel om het lijf hebben: een tweetal alternatieve versies en een single uitvoering van nummers die al op het album staan.

Ik sluit hier toch af met een klein huldebetoon aan Esoteric die een verzamelaar als ondergetekende toch een groot plezier doet met heruitgaven als deze. Hierdoor worden albums die tot de obscuriteit zijn gedoemd toch uit de vergetelheid gehaald en deze zorgen voor een mooie diverse en complete collectie.

Ralph Uffing