Boil

A New Decay

Info
Uitgekomen in: 2010
Land van herkomst: Denemarken
Label: Target
Website: www.facebook.com/boilmusic
Luistermogelijkheid: www.facebook.com/boilmusic
Tracklist
Redefine (5:41)
Transition (4:46)
Sleepwalker (3:11)
Quiet Hours (8:23)
Faceless (3:12)
Clarity (4:53)
The Fall (5:49)
Dead Inside (4:20)
Hypersomnia (3:51)
Starless (3:17)
Bjorn Bihlet: gitaar
Mikkel Ib: drums, samples en percussie
Jacob Løbner: zang
Stig Nielsen: gitaar en zang
Brian Stilling: basgitaar
Axiom (2013)
A New Decay (2010)
Vessel (2007)

Beloofd is beloofd. Ik zou na aanleiding van de heerlijke cd “Axiom” mijn best doen om ook dit album te recenseren en dat doe ik dan ook plichtsgetrouw. Achteraf heb ik bij de conclusie aan het eind van die recensie voorzichtig mijn woorden gekozen, want we mogen deze plaat niet onderschatten. Qua kwaliteit komt “A New Decay” namelijk in de buurt van het door mij bejubelde “Axiom”.

Want ook het hieronder te bespreken album heeft een mooie diversiteit waarin de nummers duidelijk een kop en staart hebben. Ook hier is de muziek ‘metalisch’, opzwepend en spannend. Nergens wordt een minuut extra verspeeld zonder dat het een nuttige invulling heeft gekregen. Boil is geen band van uitgesponnen gitaarriffs en overbodige drukte,  maar hanteert veel creativiteit om de nummers opmerkzaam te maken. Sommige nummers zijn gelaagd opgebouwd en bevatten meerdere ritmes, zoals Clarity. Dit nummer spat als het ware uit je speakers. Polyritmische structuren in de muziek zorgen ook hier voor de vergelijking met Tool.

Een regelrecht topnummer is wat mij betreft The Fall, wat aanvankelijk start met een eenvoudige, maar zeer aanstekelijke e-mineur met wat alternatieve octaven op de gitaar. Daarna wordt er naar een kietelende climax gewerkt met behulp van een heerlijke sample, waardoor een uniek karakter ontstaat. Ontzettend lekker! Het album is door de band zelf geproduceerd en gemixt en men heeft het door een professional laten masteren.

Wat vooral opvalt na een wat verdere bestudering van de band, is dat er vooral veel aandacht wordt besteed aan de teksten. Ze gaan zoals wel vaker over allerlei maatschappelijke vraagstukken, maar zijn ook interessant nader te bestuderen. Hoewel de band niet een typisch ‘luisteralbum’ heeft gemaakt om lekker in het donker te genieten, lenen de teksten daar dus wel voor.

Evenals bij Boil’s inspiratiebron Tool is er nadat ik het album “Axiom” nogmaals heb beluisterd, echt vooruitgang te horen bij de band. De band is zichzelf hoorbaar aan het evolueren zoals ook Tool dat in het verleden kon. Dat gegeven is een unique sellingpoint in de muziekindustrie. Maar waar voorganger Tool nog wel eens wil verzanden in lange overgangen, vult Boil elke minuut zinvol in. Sterke, pakkende riffs en een mooie variëteit aan songs maken dit album geen overbodige luxe. Ik heb er voorlopig een favoriete band bij.

Ruard Veltmaat

Send this to a friend