BrasseAlbum

Marc Brassé is een muzikant die zo’n vier tot vijf jaar uittrekt om songs samen te stellen en die dan op CD uit te brengen. Het eerste album, “Sand, Water And Heroes”, dateert uit 1988, de opvolger “Pawn” zag in 1993 het licht en “Inferno” werd in 1997 uitgebracht.

Brassé – de multi-instrumentalist – vergast ons nu op “Turbulence” en ik kan zeggen dat ik met groot genoegen naar deze cd heb geluisterd. Hij heeft ook dit keer weer een aantal gerenommeerde muzikanten om zich heen verzameld en is aan de missie begonnen om de overtreffende trap toe te passen. En daar is hij zeker in gelukt! Een greep uit de rasmuzikanten: Maarten Huiskamp (Vertigo), Hans Boonk (Cliffhanger), Bert Heijnen (Like Wendy). Ook John Poloyannis van Aragon is te horen op een gitaarsolo in het nummer Trickster. Hoewel Marc Brassé verantwoordelijk is voor alle composities en een varia aan instrumenten zèlf bespeelt, hebben de overige muzikanten toch hun eigen inbreng en dat met name in de zangpartijen.

De hoes van de CD laat diverse kleuren in een cirkel (á la dartboard) zien met daaromheen weer een rondtrekkende wolkenmassa die eventueel de turbulentie kan veroorzaken. De turbulentie brengt overigens ook de luisteraar in een soort jojosfeer gezien de meerdere muziekstijlen en effecten die op je los worden gelaten. Dat begint al bij het openingsnummer Storm, met een aanstormend fanfareorkest dat in 30 seconden over je heen walst om vervolgens geruisloos over te gaan in het nummer The Eye Of The Storm. Bert Heinen is duidelijk geknipt om dit ingetogen nummer beheerst en sfeervol te zingen. De sfeer van dit nummer doet me denken aan de dromerige nummers van Dust And Dreams van Camel en de stem van Heinen lijkt op het cleane stemgeluid van Chris Rainbow, bekend van “Turn Of A Friendly Card” van The Alan Parsons Project. Persoonlijk had Heinen van mij nog wel meer nummers mogen zingen.

Orkestraal opgebouwd wordt er vervolgd met Sinful City waarbij Brassé de ene na de andere spannende synthesizersolo aflevert en dit afwisselt met gitarist Maarten Huiskamp die aanstekelijk solo’s op je loslaat. Het ruim 7 minuten durende nummer wordt fraai ingezongen door Frans Hermans. Trickster doet mij enigszins denken aan de nummers van Vangelis en in de snelle gedeelten weer aan Pendragon. Fairground Knight heeft een klassieke ondergrond dat soepel overgaat in een smeltkroes van bands als Saga, Camel en Pink Floyd. Greedmaster bestaat uit twee delen: Enter The New Romans en Do You Sleep At Night. Het eerste deel is wat warrig en er is eigenlijk geen touw aan vast te knopen. De tekst bestaat eenvoudigweg uit: “I want it all, why don’t I let somebody else do the work?”. Het tweede deel heeft meer kalmte en het aanstekelijke melodietje blijft nog een tijdje naklinken in je hoofd. A Selection Of Short Lovesongs bestaat uit drie delen en dan ben je aangekomen op de ultieme afwisseling van de cd. Het a-capella gezongen Song is sterk gevonden en Bonny Marlene is een zoet liefdesliedje voor de liefhebbers. Travellers begint met een eenzaam hoog synthesizergeluid dat abrupt door een overgaande telefoon wordt gestopt. Aan de telefoon is dan een “poor lonesome cowboy” die wegrijdt uit het stadje, gelijk het laatste portretje van een willekeurig Lucky Luke stripboek. Hij zingt emotievol voor zijn geliefde en het eind van het nummer doet Iers aan gezien het Riverdance-drumritme en Ierse fluitje.

Met het 20 minuten durende Storm zijn we aangekomen op het hoogtepunt van de CD. Een lang “easy listening” intro brengt je in extase en ondertussen wordt ook het Engelse weerbericht voorgelezen met de voorspelling: storm,wind en regen. De synthesizergeluiden zijn magistraal opgezet, de Eddy Van Halen-achtige gitaarsolo perfect uitgevoerd en het warme stemgeluid van Leny Caanen maakt de song tot een èchte topper. In my Blood is vervolgens een waardig orkestrale afsluiter van de CD waarvan de opzet doet denken aan het symfonische Good Night van The Beatles.

Kortom, Marc Brassé heeft met “Turbulence” een zeer afwisselend album afgeleverd. De voortreffelijk gekozen muzikanten en de veelzijdigheid van deze oermuzikant maakt de schijf tot een meesterwerkje.

Ruud Stoker