Bruit ≤Album

De laatste tijd komen er uit Frankrijk nieuwe prog-groepen opzetten die kwalitatieve, erg goede muziek uitbrengen en een vloeiende Engelse uitspraak ook nog eens machtig zijn. Denk aan Nine Skies en Esthesis. Met Bruit ≤ komt er een nieuwe ster aan het firmanent opzetten die, getuige de wiskundige notatie achter de naam, zichzelf op z’n minst gelijk of  kleiner dan zien. Of deze bescheidenheid als vergelijking terecht is gaan we lezen. De valkuil om Engels te zingen wordt in ieder geval handig ontweken. Met zo’n albumtitel verwacht je ook niet dat ze daar een pakkend melodietje bij verzinnen en voel je al aan dat deze groep zich manoeuvreert in het postrock-genre. Maar er is meer waardoor deze band vernieuwend is!

Bestaande uit een atypische line-up met Théophile Antolinos op elektrische en akoestische gitaar, Luc Blanchot op cello, Julien Aoufi op drums en Clément Libes op basgitaar, toetsen en viool vullen ze dit ook nog aan met koperblazers. Deze zorgen voor een bijzonder aanvulling in dit genre dat normaal gedomineerd wordt door gitaren. Ook al zijn het metalen instrumenten, zij brengen warme klanken die de kille synthesizers vervangen.

Het project kwam voort uit de as van verschillende popbands en werd geboren uit de wens van de leden om terug te keren naar een creatieve proces zonder beperkingen. Ze gingen op zoek naar hun eigen klank en identiteit en creëerden emotioneel intense instrumentale composities die post-rock, ambient, electronica en modern klassiek verbinden.

Industry opent met tegengestelde drumritmes, ongebruikelijke maatsoorten en klankkleuren die we kennen van Leprous en heel fraai worden weg- en gladgestreken door de strijkers. De gesproken teksten zijn hier in het Frans, een taal die ik niet machtig ben. Dus ik kan niet vertellen waar het over gaat. Ik vang wel een woord op als ‘catastrofe’ waarmee je de beklemmende sfeer te pakken heb die het album uitstraalt.

Renaissance start met akoestische gitaar en vibrafoon, en kent een korte opleving waar God is An Astronaut mee bekend is. In het meer ambient nummer Amazing Old Tree is de documentaire stem in het Engels en gaat niet onlogisch over oude bomen. Verbijsterend om te vernemen dat 95% van het Amerikaanse woud sinds de komst van Columbus al niet meer bestaat. Muzikaal daarop volgen introspectieve momenten en subtiele contrapunten met gelaagde drone soundscapes die langzaam opbouwen naar krachtige crescendo’s.

In het postrock-genre dat bekend staat om zijn vaste patronen van ‘rustig aan beginnen het wordt nog chaotisch genoeg’ is slotnummer The Machine Is Burning het meest exemplarisch en tegelijkertijd het hoogtepunt van dit album. Bleven de eerste drie nummers onder de 10 minuten dan schiet het er nu flink overheen. Door een spervuur aan steeds meer toegevoegde instrumentatie ontstaat er een massieve brij aan kakofonie in mijn kamer. Elk instrument baant zich al klievend zijn weg door een enorme geluidsmuur. Werkelijk elke molecuul aan lucht is in opperste trilling gebracht, zoveel weet Bruit ≤ aan geluidsgolven eruit te persen. Ik vind het fascinerend. Productioneel is het een uitdaging om elk detail te blijven horen zonder dat het een met het ander zich met elkaar vermengt. Hiermee doen ze hun groepsnaam, vertaald uit het Frans als ‘lawaai’ (gelijk aan of minder), alle eer aan. Land- en stijlgenoten Maudits en Alcest zijn er niets bij. Pas na de outro en terugbeluisteren van het album heb je het door. Het album eindigt zoals het begint en is eigenlijk één groot geluidscollages dat alsmaar opleeft en terugveert.

De video, die je hieronder kunt bekijken is een absolute aanrader en werd afgelopen november opgenomen in de Gesu-kerk in hun thuisstad Toulouse met op orgel de organiste Wanying Lin en de blazers van het Capitol National Orchestra. En dat op de dag dat Frankrijk opnieuw in een volledig lockdown moest door de impact van de tweede pandemie golf. In deze sombere en angstige atmosfeer kregen ze diezelfde ochtend gelukkig nog wel toestemming om te filmen en nam de band dit zo bruut op dat ze de oorverdovende stilte van de dode stad hiermee verbrak. Voor mij mogen ze deze live versie als bonus toevoegen aan het album en hun bandnaam direct aanpassen in Bruit >.