BulbAlbum

Misha Mansoor is een Amerikaanse gitarist die voornamelijk bekend is geworden door zijn internet YouTube filmpjes en zijn band Periphery, waarvan hij de grondlegger is.

Mansoor is in 1984 in de Verenigde Staten geboren en zoon van een bankier en een voormalig minister van financiën van Mauritius. Mansoor heeft de meeste bekendheid vergaard door talloze clips op YouTube waarin hij zijn gitaarvaardigheden vanaf 2005 vaak op excellente en verbluffende wijze etaleert. Mansoor is ook één van de aanjagers van de zogenaamde djent stroming binnen de metalscene. Djent is een subgenre binnen de progressieve metal. Het woord djent is een onomatopee (klankabootsing) voor het typerende high-gain, distorted palm-muted gitaargeluid die bands zoals Meshuggah gebruiken. De term djent werd voor het eerst door leadgitarist Fredrik Thordendal van Meshuggah gebruikt. Naast Thordendal is Mansoor één van de aanjagers van de stroming, zoals ook Acle Kahney van TesseracT dat is.

Om de term iets makkelijker te omschrijven gebruik ik graag een quote van Wouter van de Kamp van onze collega’s van de site Metalfan: “Djent wordt gespeeld op laag gestemde, meersnarige gitaren (zeven is het minimum). Als je bij het aanslaan van de gitaar de bovenste snaren met de hand dempt (palm muting), dan klinkt het als het woord djent”.
Veel eenvoudiger kan het niet uitgelegd worden, hoewel je er daarmee nog niet bent. Binnen de djent wordt er namelijk ook lustig op los gevarieerd tussen ritme en tempowisselingen (polyritmes).

Mansoor begon zijn carrière door zijn eigen muziekopnames en demo’s te uploaden naar het Meshuggah forum en het forum van zijn idool John Petrucci. Daar kreeg hij veel goede reviews en commentaren op zijn input waardoor hij bij elke post gemotiveerder raakte. Geheel tegen zijn eigen verwachting in werd de naam Bulb groter en groter en maakte hij faam onder een wereldwijde fanbase. Ondertussen startte Mansoor de band Periphery en met die band behaalde hij verschillende successen. De roem van Mansoor steeg binnen de gitaarwereld in dien mate dat er zelfs onder zijn naam verschillende gitaren werden gefabriceerd. Zeker in de periode 2010 tot aan het heden wordt Mansoor als een grote inspirator binnen de gitaarwereld gezien.

Naar aanleiding van het 15-jarig jubileum van Mansoor’s uploads was het tijd voor Century Media alle opgenomen muziekstukken te verzamelen en online beschikbaar te stellen voor het grote publiek. Deze ‘Archives’ zijn alleen voor de media op promo-cd’s verschenen maar zijn voor de fans alleen digitaal en online beschikbaar. De hoofdstukken verschijnen op verschillende data in 2020 waarbij Mansoor’s meest recente werk als eerste gepubliceerd wordt.  “Volume 8” verschijnt in 2020 als eerste, “Volume 1” als laatste. Voor publicatie van de Archives wordt dus de omgekeerde weg behandeld: de opnames die rond 2005 zijn geschreven komen als laatste update beschikbaar.

De variatie op deze collectie cd’s is groot en je manoeuvreert tussen snoeiharde metal en elektronische muziek. Natuurlijk zitten de verschillende stukken vol tempowisselingen, maar experimenteert Mansoor er bijvoorbeeld driftig op los getuige Archives: Electronic. Volume 1 tot en met 4 is volgepropt met technische gitaarmuziek aangevuld met veelal beukende drums die na verloop van tijd verschrikkelijk gaan vervelen, kan ik uit ervaring zeggen. Ook omdat er geen tot weinig zang te vinden is (grunts daargelaten) hebben we te maken met een niche binnen de markt die niet veel verkocht zal worden wanneer ze daadwerkelijk ook op de fysieke markt terecht zou komen. Er staan absolute gedrochten op de cd’s (Volume 4, track 2), maar voor de echte fan van Mansoor staan er ongetwijfeld interessante stukken op. Sommige cd’s kennen korte tracks,  maar zo hier en daar zijn er ook nummers langer dan zes minuten (Not Enough Mana, FF7Predule Bombfare Medley) te vinden.

Dat Mansoor ook experimenteerde met orkestrale muziek bewijst het speciale “Volume Orchestral”. Die staat vol met bombastische filmachtige muziek die natuurlijk door programmering tot stand zijn gekomen, maar vermakelijk is het zeer zeker wanneer je er voor openstaat. Overigens gebruikte Mansoor ook orkestrale stukken in de muziek van Periphery, dus geheel onverwacht en opmerkelijk is die Volume niet.

De Archives zijn te beluisteren via Spotify en de digitale versies zijn te koop via iTunes, Amazon en de Century Media shop.