CaravanAlbum

“If I Could Do It All Over Again, I’d Do It All Over You”, deze titel gaven de heren van Caravan mee aan hun tweede album, begin Jaren 70.

Medio Jaren ‘90 verschijnt het album dat deze belofte zonder meer in weet te wisselen. Want ze deden het all over again, en dat resulteerde in “All Over You”, een bijzondere plaat in het repertoire van de legendarische band uit de Canterbury scene.

“All Over You” is in de meest strikte zin van het woord een compilatiealbum. Een verzameling nummers her en der uit het oeuvre van de band geplukt. Vaak een leuk hebbedingetje voor de verzamelaar of een mooie proeverij voor de nieuwkomer, maar vaak wel een teken dat de creatieve put even droog staat. Toch weet “All Over You” boven de generieke compilaties uit te stijgen, er schuilt wel degelijk wat creativiteit achter dit kleinood.

Het album bestaat uit een klein uur opnieuw gearrangeerde Caravan klassiekers, vaak volledig nieuwe interpretaties van kenmerkende nummers met als grote twist dat deze, op een uitzondering na, in een veelal akoestische setting zijn gespeeld. Caravan als kampvuursessie, zo zou je dit album wellicht het beste kunnen omschrijven.

Door de akoestische benadering gaan sommige nummers, zoals het eerdergenoemde If I Could Do It All Over Again, I’D Do It All Over You of Place Of My Own, net iets meer swingen. Andere nummers zoals Golf Girl worden juist wat zachter en kalmer. Hoewel er nog steeds hier en daar wat jazzy capriolen worden uitgehaald en er wat psychedelica tussen sluipt lijken de invloeden vaak net wat meer richting latin en folk te gaan, wat de nummers in elk geval een nieuw en fris elan geven.

De grote uitzondering op het album is For Richard / Can’t Be Long Now / Francoise / For Richard / Warlock, waar het allemaal toch net even wat steviger dreigt te worden. Waar hier wel een lekkere synth-partij wordt gespeeld en de elektrische instrumenten toch even uit de kast worden gehaald, breekt het toch wel een beetje met de rest van het album.

Of de nummers op dit album ook echt beter zijn dan het origineel, dat mag de luisteraar zelf bepalen. Laat ik wel zeggen dat ondergetekende nog vrij onbekend was met Caravan en het concept achter dit album zeker aanmoedigt om het repertoire van de band eens wat nader te onderzoeken.

Misschien is dat ook wel de beste manier om naar dit album te kijken: laat je meevoeren in de fantasie van je heerlijke Canterbury prog bij een kampvuurtje, om je vervolgens in een roes van nostalgie naar je platenkast te haasten en het werk van deze band opnieuw te ontdekken.