CartographerAlbum

Zo’n twee jaar geleden werden we zeer aangenaam verrast door een vijftal jonge muzikanten – ontstaan als een schoolproject voor de Tilburgse Rockacademie –  die met hun ep perfect de emotie van rouwverwerking konden vastleggen. Twee jaar hebben de heren er vervolgens over gedaan om nu met hun eerste full-length album te komen. Maar het wachten was de moeite waard.

Ik was al behoorlijk enthousiast over de eerste muzikale vastlegging van Cartographer. Emotionele, sfeervolle, instrumentale muziek met een bijna hypnotiserende aantrekkingskracht waarop je kunt wegdromen en je gedachten kunt laten gaan. Ik ben er nog niet uit wat en of er een thema aan het album “A Sea Of Sunshine” vastzit, maar te teksten die in het bijgaand boekje staan zetten je wel aan het denken: “Our lives have always been – A sea of sunshine – But none for you” of “You think you had it all figured out? “ It was for you, It was all for you”.

De muziek is moeilijk samen te vatten en moet je echt ondergaan. Invloeden van bands als Karnivool, Long Distance Calling, Tool en Mogwai zijn zeker aanwezig, maar toch niet helemaal vergelijkbaar. Doordat de band maar liefst drie gitaristen heeft, is er een heerlijke gelaagdheid in hun muziek en arrangementen. Mooie gitaarakkoorden en ijzersterke riffs die elkaar versterken, maar je ook meeslepen in een vleug van ingetogen en stimulerende opzweperij. Luister bijvoorbeeld maar eens naar de laatste – meer dan een minuut aanhoudende – solo op Revision. Zonder toetsen krijgt men toch een melodisch effect. De zingende gitaar doet hier zelfs denken aan Pink Floyd. Maar anderzijds is het album doorspekt met vette, stevige en perfect uitgevoerde gitaarsolo’s. Luister maar eens naar de solo’s op Satao’s Bane.

Naast de drie gitaristen is er ook voor Bart den Ouden (drums) en Desmond Kuijk (basgitaar) een duidelijke rol weggelegd op het album. Den Ouden kan zich op nummers als We’ve Come A Long Way en Here’s To You helemaal uitleven achter zijn drumstel. En Satao’s Bane begint wel met een erg lekkere bassolo.

Het album is sterk afwisselend en heeft naast het meeslepende, een melodieuze en steviger kant. Zang wordt nergens gemist en zou waarschijnlijk alleen de perfect uitgebalanceerde structuur verstoren. Het album start met een heerlijke pianorecital dat langzaam wordt aangevuld met gevoelige gitaar om uiteindelijk uit te barsten in een sterke gitaarsolo. Het hele album heeft deze afwisseling van gevoelige delen en uitbarstingen. Dat geldt voor de kortere nummer van net twee minuten of de langere stukken van ruim negen minuten.

Ik was al overtuigd van de klasse en potentie van Cartographer na hun eerste – slechts 33 minuten durende – ep. Dit volledige album dat ons bijna een uur bezig houdt, is minstens even sterk. Een sterk instrumentaal album dat ons geen moment verveelt. Een nationaal product om trots op te zijn.

Mario van Os