Cheer-Accident

No Ifs, Ands Or Dogs

Info
Uitgekomen in: 2011
Land van herkomst: Verenigde Staten
Label: Cuneiform Records
Distributie: Mandaï Distribution
Website: www.cheer-accident.com
MySpace: www.myspace.com/cheeraccident
Tracklist
Drag You Down (4:31)
Trial Of Error (4:34)
This Is The New That (4:57)
Pre-Somnia (1:25)
Sleep (3:44)
Barely Breathing (3:17)
Life In Pollyanna (3:19)
Death By Polyanna (3:21)
Drug You Down (0:42)
Salad Dies (4:07)
Post-Somnia (0:49)
Cynical Girl (2:10)
Go Gaunt Green (0:27)
Empty Province (4:43)
Provincial Din (5:03)
Thymme Jones: drums, zang, Moog, trompet, toetsen, piano en orgel
Jeff Libersher: gitaar, trompet, basgitaar, zang en toetsen
Alex Perkolup: basgitaar, gitaar en zang

Met medewerking van:
D. Bayne: orgel (1, 3 en 13), trombone (7), piano (2) en toetsen (14)
Laura Boton: zang (15)
Andrea Faught: toetsen (14) en zang (15)
Teria Gartelos Stamatis: zang (4)
Lise Gilly: altsaxofoon (12) en tenorsaxofoon (12)
Erik Lavergne: slide gitaar (2)
Todd Rittmann: gitaar (3)
Noah Tabakin: baritonsaxofoon (5, 10 en 14)
Tony Young: basgitaar (6)
No Ifs, Ands Or Dogs (2011)
Fear Draws Misfortune (2009)
What Sequel? (2006)
Gumbalhead The Cat (2003)
Introducting Lemon (2003)
Salad Days (2000)
Enduring The American Dream (1997)
Not A Food (1996)
The Why Album (1994)
Babies Shouldn't Smoke (1993)
Dumb Ask (1991)
Sever Roots, Tree Dies (1988)

Wat leuk! Ik heb Cheer-Accident nog maar net leren kennen dankzij het recenseren van “Fear Draws Misfortune” en hier is meteen al een nieuwe. Het lijkt wel alsof ik op mijn wenken bediend wordt door Cuneiform en Progwereld na mijn vraag om nieuw werk van hen te leren kennen. Het is alleen wel jammer dat ik niet meer met dezelfde frisheid naar deze “No Ifs, Ands Or Dogs” kan luisteren. Tenslotte ken ik de band nu ondertussen wel en heb ik zelfs grote verwachtingen van dit album. En dat is een heel andere benadering om naar een nieuw album te luisteren. Doch heb ik er alle vertrouwen in dat Cheer-Accident mij ook deze keer zal verblijden met een goed album.

En ja hoor, dat hebben ze absoluut gedaan! Meer nog, ik was alweer zeer onder de indruk van de band na “No Ifs, Ands Or Dogs” te hebben beluisterd. Wat mij vooral blij maakte is dat onze Amerikaanse vrienden er weer in geslaagd zijn om mij te verrassen. Tenslotte dacht ik na hun vorige album wel te weten waar ze voor stonden qua muziek en wat ik kon verwachten: de typische moderne RIO/Avant-Prog muziek die we ook bij Thinking Plague of 5uu’s vaak tegenkomen.

Vanzelfsprekend krijgen we dat soort prog hier ook te horen: Cheer-Accident blijft natuurlijk voor alles een band die geïnspireerd is door Henry Cow, Art Bears, Frank Zappa, Univers Zero, Magma, … en dat verloochenen ze ook hier niet. Maar dat is niet alles: er hangt vaak een meer popgeurtje aan dit album. Enfin, een avant-pop geurtje welteverstaan, maar toch geeft dit aan dit album wat extra mee. Dissonante ritmes en vreemde gezangen worden afgewisseld met eerder Beach Boys-achtige nummers zoals bijvoorbeeld Cynical Girl. Het is overigens in datzelfde nummer dat me toch weer opvalt hoe mooi de stem van Thymme Jones kan zijn.

Die afwisseling is trouwens ook wat “No Ifs, Ands Or Dogs” zo bijzonder maakt en nog een stuk boeiender maakt dan ik verwacht had. Maar diezelfde afwisseling zorgt er wel voor dat dit album voor de gemiddelde prog-luisteraar die minder vertrouwd is met Cheer-Accident of algemeen met Avant-Prog wel eens afgeschrikt zou worden door dit eerder vreemde album. Want dat is dit werk wel natuurlijk. Ook het bijna popachtige begin in Drag You Down kan best misleidend werken als je dit als leidraad zou nemen voor het hele album. Zeker wanneer je dan meteen weer vergast wordt op die typische dissonante ritmes.

Eigenlijk heb ik een dubbel gevoel bij dit album. Enerzijds ben ik zeer onder de indruk en ben ik geneigd om te zeggen dat deze “No Ifs, Ands Or Dogs” nog beter is dan hun vorige album. Maar anderzijds heb ik ook het gevoel dat dit album een stuk minder toegankelijk is dan “Fear Draws Misfortune”. Daarom denk ik dat dit niet de beste instap is voor Cheer-Accident te leren kennen, terwijl het voor mij wel een album is dat zal meedingen naar een topplaats in 2011.

Peter Van Haerenborgh

Send this to a friend