ChrisAlbum

Chris(tiaan) Bruin (van 1988) wordt door veel mensen (waaronder ik) bestempeld als een groot muzikaal talent. Met twee albums binnen een jaar noem ik ‘Chrisje’, zoals hij vaak liefkozend wordt genoemd, vanaf nu talent-af en definitief een grote meneer. Baarde de jonge multi-instrumentalist en drummer van Sky Architect al opzien met het uiterst progressieve “City Of Light”, met “Snow Stories” schroomt hij niet het gladde ijs van een kerstalbum te betreden. Wat mij betreft wordt Chris zo spoedig mogelijk toegevoegd aan de kernploeg. Dat gaat ‘ons’ gegarandeerd medailles opleveren in Sochi 2014.

Wat begon als een idee om een kerst-ep alleen digitaal uit te brengen, groeide uit tot een cd die uiteindelijk ook door Freia Music als fysiek album is uitgebracht. Het geeft aan dat muziek altijd broeit en borrelt in het binnenste van de Boskoper. Maar dat is nog niet alles, Chris ging als ware het een uitzending van ‘Wedden Dat?’ de uitdaging aan om dit album in twee weken te schrijven, opnemen en produceren. De periode 26 november tot en met 10 december 2012 was er voor Chris dan ook vast een met een aanzienlijk slaaptekort. En dat allemaal voor de muziekliefhebber, de luisteraar. Jij dus.

In tegenstelling tot het gros van de kerstgetinte albums, blijft de muziek op “Snow Stories” mijlenver af van de traditionele en alom bekende deuntjes. Geen Rudolph, geen jingle- of sleigh bells, geen rode opleggers voorzien van de naam van een frisdrankmerk. Nee, zelfs Christmas zal je niet tegenkomen op de negen door Chris zelf geschreven nummers.

Met de korte opener Eventide dwarrelen de eerste muzikale sneeuwvlokken uit je speakers neer en vormen de eerste aanwas van de witte wereld van “Snow Stories”. De intro gaat naadloos over in het uptempo en optimistisch klinkende High Spirits. Op een of andere manier doet het nummer me denken aan de hoogtijdagen van ELO (Electric Light Orchestra). Het zal ongetwijfeld zijn ingegeven door de meerstemmige vocalen en het frank en vrije vioolspel van Laura ten Voorde. Aansluitend horen we het titelnummer Snow Stories. Een vocaal georiënteerd nummer dat mede door de strijkers op de achtergrond prettig in het gehoor ligt.

Wanneer je bent geboren in de jaren tachtig, wil dat niet zeggen dat wat voor je tijd ligt niet interessant is. Het bewijs ligt daar met nummers als Winter Sleep (inclusief kerkorgel) en Passing Of Time. Deze kleine en eenvoudige nummers laten de zestigerjaren van onder andere The Beatles als fijne sneeuw op je kerstboom neerdalen.

Na het klassieke en winters klinkende intermezzo Midwinter Memoirs is het tijd voor het meest progressieve acht minuten klokkende Towards The Stars. Het nummer kent een bijdrage van Sebas Honing op gitaar en staat bol van muzikale afwisseling waaronder veel gitaar, vloeiend orgelspel en meerstemmige vocalen. De muziek begeeft zich pakweg tussen Queen en The Flower Kings. Het is de muziek waarmee we al eerder kennis maakten op “A Glimpse Inside” en “Making Sense”. De laatste vijf minuten zijn ingeruimd voor het eveneens proggy en van Queen-invloeden voorziene A Way Home.

Wanneer je van dag tot dag wilt weten hoe dit winterse (mini)album tot stand is gekomen, surf dan even naar het blog wat Chris heeft bijgehouden. Mocht je denken dat “Snow Stories” een seizoensgebonden tussendoortje is, dan heb je het mis. Het is een duurzaam sneeuwkristal aan het almaar groeiende oeuvre van Chris, dat ik ook de overige driekwart van het jaar zal koesteren.

Hans Ravensbergen