En daar is ie weer: Clive Nolan, de Jan des Bouvries van de neoprog heeft weer een nieuw bijproject. Na Strangers On A Train, Nolan & Wakeman, Shadowland, zijn soloalbum “Skeletons In The Cupboard”, zijn “A Rush Of Adrenaline” DVD met Nick Barrett en diversen gastoptredens voor andere bands / artiesten, heeft hij de hier besproken ep uitgebracht om zijn laatste project onder de aandacht te brengen. Je zou bijna vergeten dat hij ook nog in Arena en Pendragon zit.
Caamora, zo gaat het nieuwe project heten. Vreemd dat deze ep niet onder die naam is uitgebracht. Caamora wordt een rockopera van dik twee uur gebaseerd op het boek “She” van H. Rider Haggard. Het album zal dezelfde naam krijgen. Voordat het allemaal zover is, wilde hij eerst zijn nieuwe partner in crime aan het publiek voorstellen: Agnieszka Swita. Deze Poolse schone ontmoette Clive in 2005 en al snel wist hij dat zij de ideale persoon voor het project was.
Op deze ep vind je twee nummers die op het “She” album komen, twee bekende Clive Nolan bijproject nummers en een speciaal voor deze ep opgenomen nummer. Het openingsnummer Half Moon Street komt van het Shadowland album “Through The Looking Glass”. Swita heeft een prima stem met flink wat pit en bereik en haar Engels is opvallend goed. Het op en top neoprog nummer is behoorlijk ingekort, maar de spanning die in het origineel zit is desondanks gebleven. Dit komt voornamelijk door het sterke toetsenspel en de stem van Swita.
A World Somewhere is de eerste kennismaking met het komende “She” allbum. Het nummer opent als een ballade maar breekt naar verloop van tijd meer open met mooi toetsen- en drumwerk. De zang van Swita is wederom uitstekend, maar hier doet ze wel heel erg denken aan Tracy Hitchings, de voormalige muse van Clive Nolan. Door de stijl van het nummer en de stem van Swita doet het wel heel erg aan Strangers On A Train en het Nolan & Wakeman album “Jabberwocky” denken en klinkt het dus niet bijster origineel.The Bonding, ook van het “She” album is wat meer uptempo. Ook hier zou je zo denken dat je naar Tracy Hitchings aan het luisteren bent, ook omdat Swita veel typische Hitchings gewoontjes in haar stem stopt. Het geheel ontpopt zich als een lekker nummer met een pakkende melodie die je zo meezingt.
Bij het nummer Sacrifice – afkomstig van Strangers On A Train en origineel gezongen door Tracy Hitchings – ga je ongewild toch vergelijken. En dan moet ik wederom stellen dat de stemmen van deze twee dames wel heel dicht bij elkaar liggen, maar dat Hitchings het zou winnen. Op zich vreemd, want op het nummer Closer dat speciaal voor deze ep werd opgenomen, klinkt Swita vele malen minder dan Tracy Hitchings. Op dit nummer zingt ze ijzersterk. Waarom probeert ze een zangeres te kopiëren als ze van zichzelf een prachtige stem heeft?
Als ik de nummers zo hoor, lijkt het erop dat Caamora wel heel erg op Strangers On A Train en op “Jabberwocky” gaat lijken, maar goed, laat ik niet te snel conclusies trekken en het “She” album eerst eens afwachten. De twee nummers stemmen aan de ene kant hoopvol, aan de andere kant ben ik bang voor te veel herhaling. De toekomst zal het leren.
De ep “Closer” is alleen tijdens de komende korte tournee en via de website te verkrijgen. Een leuk hebbedingetje voor de Nolan-fans.
Maarten Goossensen