Coarbegh

The Colour Of Happiness

Info
Uitgekomen in 2013
Land van herkomst: Duitsland
Label: QuiXote-Music
Website: www.coarbegh.de
Tracklist
A Secret Glance (5:46)
Chalkhill Blues (4:58)
The Lighthouse Keeper's Birds (2:48)
Two Of A Kind (5:07)
Cooil East (4:45)
Three White Flashes (5:36)
Lines In The Sand (6:06)
Alchemy Lodge (3:11)
The Colour Of Happiness (4:57)
The Word Before The Fall (3:45)
Jutta Brandl: zang
Pia Darmstaedter: fluit, zang
Rabin Dasgupta: bas
Stefan Glomb: gitaren, bas
Philipp Jaehne: toetsen
The Colour Of Happiness (2013)

Er is een plek aan de kust waar je op een zomerse dag neer kan strijken. Een zacht briesje verfrist, de zon verwarmt. Je kan er heerlijk onderuit zitten in een loungebank met een drankje en de rust over je heen laten komen. Als op de achtergrond “The Colour of Happiness” van Coarbegh te horen zou zijn wordt de sfeer verder versterkt.

Het debuutalbum “The Colour Of Hapiness” van Coarbegh ademt een verfrissende rust uit. De zang klinkt jazzy, de muziek neigt naar een combinatie van alternatief en art rock.

De basis voor Coalbegh werd gelegd door Philipp Jaehne en Stefan Glomb van Poor Genetic Material. Tijdens opnames van hun album “Island Noises” kregen ze hulp van Jutta Brandl en Pia Darmstaedter en ontstonden er ideeën die niet pasten binnen het concept van Poor Genetic Material. Ze kozen ervoor zich met elkaar af te zonderen in een klein Iers kustdorpje. Tegen dit licht is het nummer Three White Flashes te begrijpen. Maar ook andere nummers, zoals bijvoorbeeld Lines In The Sand. De afsluiter The World Before The Fall doet vermoeden dat Coalbegh in Ierland een bijzonder mooie tijd met elkaar heeft gehad. De emoties hebben ze op een mooie wijze vast weten te leggen op dit schijfje.

De muziek kenmerkt zich door ingetogen ritmes en hoofdzakelijk geprogrammeerde percussie. De zang is nadrukkelijk jazzy, de fluit klinkt soms folkachtig en op andere momenten klassiek. De gitaar zweeft tussen een Floydiaanse blues en lichte jazz. De klank van de toetsen zit tussen lichte techno en oosterse sferen. Het resultaat is een soort melancholische ondertoon met een optimistisch karakter dat ik zou willen omschrijven als hippe loungemuziek.

“The Colour of Happiness” is muziek voor de zomer. In het najaar of de winter moet je er niet aan beginnen. Aan het einde van een warme zomerse dag, ’s avonds in de tuin, past de sfeer helemaal. De sfeer is er dan al, de muziek ondersteunt het. Maar of de muziek ook dat gevoel van geluk weet op te roepen als de omstandigheden anders zijn, ik ben bang dat het dan als saai ervaren wordt. Kies dus het juiste moment om naar “The Colour Of Happiness” te luisteren.

Peter van der Schelde

Send this to a friend