Colin Mold is een Engelse multi-instrumentalist. Onlangs werd hij als gitarist toegevoegd aan de line-up van Karnataka. In het verleden speelde hij ook in de band Kara. Kort geleden werkte hij nog mee aan het album van Magicfolk. Het hier besproken schijfje is zijn tweede soloalbum.
De muziek van Mold past in het rijtje Iona, Mermaid Kiss en Mostly Autumn. Hier en daar doet het ook aan Camel denken. Symfonische rock met Keltische invloeden dus. Op deze cd zijn alle nummers mooi ingetogen. Dat Colin Mold een uitstekend songwriter is moge duidelijk zijn. Hij weet heel wat mooie melodieën te produceren en hij is goed in staat de balans tussen gezongen stukken en instrumentale passages te vinden. Zowel zijn gitaar- als vioolspel is erg goed. Zijn gitaarsolo’s doen soms aan die van Andy Latimer (Camel) denken. Wat het geheel ook sterk maakt is zijn prettige zang. Hij houdt het ingetogen, met een mooie warme klank.
Op vier nummers zijn de teksten van de hand van Cindy L. Spear, een bekende Keltische dichteres. Ze was ook verantwoordelijk voor een groot deel van de teksten op het Iona album “Journey Into The Morn”. En nu we het toch over Iona hebben, Martin Nolan is op het nummer Green And Gold te horen op fluit.
Het is jammer dat de drums uit een doosje komen (Green And Gold uitgezonderd). Colin Mold had niet voldoende budget om een drummer in te huren. Hij was dus aangewezen op een drumcomputer. De ritmes die hij hiermee heeft gemaakt zijn niet altijd even goed. Zo maakt hij vaak opvallend veel gebruik van bekkens en ontbreekt veelal het geluid van de snaredrum. Daarbij heeft hij het drumgeluid ook behoorlijk achterin de mix gezet. Het is begrijpelijk dat hij voor deze oplossing heeft gekozen, maar zijn album levert er wel kracht en intensiteit mee in. Met een goede drummer was het geheel nog beter geworden.
“Girl On The Castle Steps” is een charmant album. Eentje om af en toe heerlijk vanuit je luie stoel te beluisteren.