Company Of DreamsAlbum

De Nederlandse formatie Company Of Dreams presenteert zichzelf als female fronted metal band en vaak denk je dan onbewust aan bands als Within Temptation, Epica, Delain en bijvoorbeeld After Forever. Althans, in mijn beleving gaan die vergelijkingen snel leven als een band zich op web- en facebookpagina presenteert als female fronted metal band met de daarbij horende symboliek en prominent aanwezige kleur zwart. Maar geheel ten onrechte, want Company Of Dreams is absoluut geen band die de symfonische bombast opzoekt waarmee de genoemde bands groot mee zijn geworden.

De fundamenten van deze band liggen in Katwijk en werden definitief gebouwd rondom 2014, wanneer zangeres Deborah en gitarist Ronald de band opstarten. In de jaren daarna krijgen ze assistentie van drummer Peter, Ruth en Marc. Weer een paar jaar later breidt de band zich uit met achtergrondzangeres Alissa Kloos. In de jaren voorafgaand deze ep brengt de band een demo uit, genaamd “The Black Crow”.
Als je gelijk wil weten in welk genre deze band zich bevindt moet ik je teleurstellen. De groep maakt namelijk een mooie mix van melancholische metal met prog invloeden en hier en daar een symfonisch randje. Het is geen metal (meer stevige rock), maar ook weer geen pure progressieve rock. Zangeres Deborah Ouwehand van Duijn zingt veilig, maar absoluut correct en zonder negatieve uitschieters. Moeilijk te zeggen of zij meer met haar stem kan dan wat ze op deze ep laat horen, maar wat zij hier laat horen is meer dan prima. De ritmesectie van de band is van kwalitatief hoog niveau, zowel de drums als de basgitaar staan in dienst van de zang en gitaar, maar zijn van tijd tot tijd van onderscheidend niveau.

Hoewel de band nog vrij jong is heeft het al wel een mooie eigen identiteit, waardoor deze recensie per definitie niet hoeft te verzanden in vergelijkingen met andere bands. De zes songs op de ep laten een mooie diversiteit horen, maar er stijgt geen enkel nummer echt boven het andere uit. Kwaliteit en stabiliteit regeert op deze schijf. Goed voorbeeld van beide factoren is het instrumentale Enchant, een fijn proggy nummer met mooie gitaarmomenten. Thoughts bijvoorbeeld, is een nummer dat de stempel metal niet mag dragen, maar wel een prachtig rockliedje met een mooie gitaarsolo dat zo maar uit de jaren tachtig, negentig kan dateren. In potentie is Destination wel weer een track die de fundamenten van metal draagt; we krijgen een paar stevige gitaarriffs en mooie solo te horen, maar ook de productie is behouden, waardoor het toch weer uitdraait op stevige rock. Wel is er een heerlijk catchy refrein te horen. Ook Time begint met een dito stevige gitaarriff en kent symfonische randjes.

The Secret Of Life is het pronkstuk van het album en daar is het sextet waarschijnlijk behoorlijk trots op. En terecht, we krijgen een heerlijke song te horen die van begin tot eind goed in elkaar is gestoken. Een sfeervol arrangement, een pakkend refrein, prima gitaarsolo’s en vooral een mooie homogeniteit. Dit geeft dan ook hoop voor de toekomst, want hoewel de song veilig is gecomponeerd, kan de band hier prima op voortborduren en mogen we in de toekomst mooie dingen verwachten. Company Of Dreams is niet het allergrootste talent dat ik de laatste jaren heb gehoord, maar deze ep overstijgt het gemiddelde niveau en ik ben benieuwd naar de ontwikkelingen van deze formatie uit Katwijk.

Ruard Veltmaat