Consortium Project IIIAlbum

Het derde deel van de oorspronkelijk bedoelde trilogie van het Consortium Project speelt 375 jaar na de catastrofale gevolgen van het broeikaseffect, waarbij de mensheid op de vlucht is geslagen, verdeeld is geraakt en een schuilplaats heeft gecreëerd in een biosfeer. Parry schets een ideale wereld zonder religie en zonder oorlogen, die daaruit is ontstaan. De wereld wordt bestuurd door de raad van ouderen, waarbij iedereen inspraak en medezeggenschap heeft. Aan het eind van dit album wordt de trilogie afgesloten door de hereniging der soorten, de Monomales en Neofems leven nog lang en gelukkig. Tenminste totdat Parry het vier jaar later nodig vond om een vierde deel te schrijven.

Dit derde album is het meeste melodieuze uit de reeks. Dit is mede te danken aan de twee vrouwelijke gastzangeressen, Ingeborg Wienten en Brenda Davis, en het achtergrondkoor met Oliver Wright, Jacqueline Kuperus en Judith Rijnveld. Deze vrouwelijke stemmen geven toch een andere sfeer aan het album. Parry heeft een krachtige power metal stem, de dames voegen daar een warme en gevoelige touch aan toe en het achtergrondkoor zorgt voor een meerstemmig zanggeluid. Met name in White Sands (California Lighthouse) is deze samenzang het duidelijkst aanwezig. In dat nummer gaat Ian Parry een duet aan met beide dames.

Muzikaal staat dit album ook weer als een huis. Een belangrijke plek bij de muziek van Parry is, naast zijn eigen stemgeluid, zeker de gitaar. Vaste gitarist bij het Consortium is ondertussen Stephen Lill. Lill, die natuurlijk ook bekend is uit VandenPlas, wordt op dit derde deel geholpen door de gitaristen Mike Chlasciak (Halford) en Sascha Peath (Heaven’s Gate). De gitaarsolo’s wisselen elkaar op dit album wederom in hoog tempo af. Luister onder andere maar eens naar Reductio Ad Absurdum. Op basgitaar treffen we, evenals op het tweede deel, Jan Bijlsma aan. Hij wordt op een aantal nummers ondersteund door Robert Finan en Marcel van der Zwan. Finan treffen we ook aan op de Japanse bonustrack van het oorspronkelijke tweede deel en op het soloalbum “Visions”, dat Parry in 2006 zal uitbrengen. Van der Zwan zal ook op het vierde deel van het Consortium Project een nummertje meebassen. Andere vaste leden in 2003 van het Consortium Project zijn Joshua Dutrieux, die met Parry in de band Elegy speelde op toetsen en Casey Grillo (Kamelot) op drums.

Door de heruitgave van de Consortiumreeks is ook dit derde album, dat voor mij het ontbrekende deel in mijn verzameling was, weer beschikbaar gekomen. De muziek die Parry met het Consortium Project maakt laat zich het beste omschrijven als emotionele symfonische progressieve powermetal met een verhaal. Het epische nummer Beyond The Gateway Of Legends laat horen waarom deze omschrijving correct is. Dus voor degenen die van stevige progmetal houden met een voortreffelijke hardrockzanger en vrouwelijke vocalen kan ik dit album wederom aanbevelen.

Mario van Os