CorralAlbum

Waar ik nooit goed tegen kan zijn soul- en R&B zangeressen die er de ene na de andere ad lib tegenaan gooien. Het zal ongetwijfeld knap zijn wat men presteert, ik knap er gigantisch op af. Ik ga voor de Anneke van Giersbergens en Annemarie Helders van deze wereld, dames met een volle, fluwelen stem die al die acrobatiek niet nodig hebben. Van zulke zangeressen gaat bij mij de zon schijnen. Agnieszka Kot, zangeres van de Poolse band Corral, is ook gezegend met een dergelijk stemgeluid, zij het dat ze kwalitatief wel wat minder is uiteraard. Toch mag ze van mij even aanschuiven aan het buffet van de gouden keeltjes. Haar vocalen gedijen uitstekend in de melodieuze rock van de band.

“Revenant” is pas het eerste volledige album van het in 2006 opgerichte Corral. Het schijfje duurt weliswaar slechts 46 minuten, het is wel constant volle bak.
De laatste vier nummers zijn in 2011 al eens eerder uitgebracht, op de ep “Needs” welteverstaan. Ze laten duidelijk horen dat de bandleden beïnvloed zijn door hard rock, metal en zelfs gothic. Met de vier nummers die daar aan toegevoegd zijn en de elektronische openingstrack The Transcendence gaat “Revenant” op een wat meer verfijnde manier van start.  In dit voluptueuze geluid dat doet denken aan bands als Panic Room, Evanesence, The Gathering en The Reasoning blijkt dat een ieder enorm aan elkaar gewaagd is. Het is niet zo dat de ene muzikant een maatje te groot of te klein is voor de ander. Het is een lekker stel.

Corral  maakt muziek met als motto: als we gaan dan gaan we met z’n allen. Er zijn dan ook maar weinig individuele uitspattingen, op een enkele korte gitaarsolo na zoals in Music In My Head en Are You Game . Mooie voorbeelden van die sterke teamspirit zijn de Dream Theater-achtige workouts in Myself en Through The Touch. Verder is de muziek een dampende aaneenschakeling van vet gitaarwerk en sfeervolle jaren ’80 toetsenpartijen die variëren tussen warm, bombastisch en tingelend, aangejaagd door stuwend spel op de basgitaar en opzwepende drums. Daaroverheen zit de immer heldere zang van Agnieszka Kot. Ik zou trouwens wel eens in haar chromosomen willen kijken, aangezien de dame volstrekt accentloos klinkt.

Al met al mag de conclusie simpel zijn: “Revenant” is een heerlijk schijfje van een stel muzikanten dat het begrip ‘band’ heel goed heeft begrepen, een album dat de zon bij je laat schijnen.

Dick van der Heijde