Cosmos

Mind Games

Info
Uitgekomen in: 2012
Land van herkomst:  Zwitserland
Label: Eigen beheer
Website:  www.cosmos-music.ch
Tracklist
Contact (7:39)
Skygarden (4:11)
Lost Years (6:47)
Freak Show (5:44)
No Point in Living (5:44)
Hollow Man (4:18)
Paranoia (7:13)
There Are Millions of Reasons to Carry On (4:48)
Close to the Edge (6:25)
Sequences (8:28)
Daniel Eggenberger: toetsen
Heiko Garrn: basgitaar
Reto Iseli: drums, zang
Olivier Maier: gitaar, zang
Met medewerking van:
Mirjam Heggendorn: zang
Sandra Moser: zang
Mind Games (2012)
Skygarden (2006)
Live At Rugenrock Interlaken (2004)
Different Faces demo (2003)
The Deciding Moments Of Your Life (1995)

Als je echt helemaal niets hebt met de muziek van Pink Floyd, dan kan je direct stoppen met lezen. Kan je de muziek van deze legendarische band wel waarderen, dan vraag ik je aandacht voor het Zwitserse Cosmos.

Deze mannen steken hun liefde voor Pink Floyd niet onder stoelen of banken. Hun uit 2006 afkomstige album “Skygarden” maakte al indruk op mij en dit album gaat verder waar dat album ophield. Verwacht veel mooie en pakkende melodieën, sterke samenzang, achtergrondzangeressen en heel veel fantastische gitaarsolo’s.

Zowel drummer Reto Iseli als gitarist Olivier Maier beschikken over prima zangstemmen. Het gros zingen ze tegelijk en dan doen hun stemmen weinig onder van die van Gilmour en Waters. Een nummer als Contact doet episch aan en heeft een geweldig mooi stuk met vervormde zang, terwijl een nummer als Lost Years meer bluesy klinkt met mooie woordloze zang van Mirjam Heggendorn. Het gitaarspel had zo van David Gilmour zelf kunnen zijn. In elk nummer zorgt hij met zijn gitaarspel wel voor kippenvel. Het toetsenspel is zo Pink Floyd, dat het bijna schaamteloos wordt.

Je zou ze bijna van gemakzuchtigheid gaan beschuldigen, het is bijna of Pink Floyd wordt nagespeeld, maar ga er maar aan staan. Het is niet eenvoudig om eigen nummers te bedenken waar zo de geest van Pink Floyd door waait. En elk nummer staat als een huis. Ik heb er alleen maar bewondering voor. En zeker hier geldt: beter goed gejat dan slecht zelf bedacht.

Het album trakteert de luisteraar op dik een uur prettige muziek. Toch is niet elk nummer even sterk. Soms gaat het iets te makkelijk zoals in het poppy Freak Show. Een nummer als No Point In Living opent met een nogal zoutloze melodie, maar breekt halverwege dan weer helemaal open met een gitaarsolo waar je mond van openvalt. Binnen nummers zelf is het wat dat betreft vaak wel wat wisselvallig. Het is echt een kunst om je luisteraar zo vast te houden zoals Pink Floyd dat deed. Cosmos is daarin nog een maat te klein, maar levert wel een album op dat het verdient om beluisterd te worden.

Maarten Goossensen

Send this to a friend