Creation’s End uit de Verenigde Staten bestaat officieel nog niet zo heel lang, hoewel gitarist Rudy Albert en drummer Dario Rodriguez elkaar al sinds 1999 kennen. In de jaren tot aan 2009 creëren zij samen veel nummers, maar doordat beiden in verschillende bands musiceren komt het nooit tot een officiële band. Er wordt ondertussen wel doorgezocht naar een geschikte zanger en bassist en die worden ook gevonden waardoor er in de zomer van 2010 eindelijk een album wordt geproduceerd. De meeste nummers voor dit album lagen al een tijdje op de plank, maar omdat er voor dit album een producer werd gecontracteerd en er gebruik wordt gemaakt van professioneel artwork, besluit de band het album de toepasselijke naam “A New Beginning” mee te geven.
Het werk van deze mannen is een flink potje stevige metal met progressieve inslag. Het album is gevuld met uptempo nummers die voor de liefhebber niet te versmaden zijn. De link met Dream Theater is snel gelegd, niet alleen qua geluid, maar ook door gitarist Marco Sfogli, de gitarist van de James La Brie band. De tracks zijn doorspekt met heftige riffs, solo’s en drumpartijen die lekker in het gehoor liggen. Hoewel het nummer Hollow bijvoorbeeld rustig begint en ook prachtige klanken laat horen in de eerste minuten, barst het geweld na een tijdje toch weer los. En zo blijft het gedurende het album doorgaan; power tot en met! Het nummer Dissociate bijvoorbeeld is snoeihard maar bevat een paar leuke variëteiten die de compositie aangenaam maken. Zanger DiMeo is niet overal gelukkig met zijn uithalen, af en toe komt hij toch net even te kort ondanks zijn karakteristieke stemgeluid.
Ondanks dat de kwaliteit van de nummers op een hoog niveau zijn, moet ik concluderen dat het materiaal niet heel spannend is. De meeste tracks blinken niet uit in creativiteit en het merendeel wat de heren laten horen klinkt een beetje voorspelbaar. Maar goed, het blijft toch al zo dringen geblazen in het genre. Desondanks mag de liefhebber hier niet zomaar aan voorbij gaan. Want muzikaal en productioneel staat deze band als een huis en hij kan in de toekomst zo maar eens uitgroeien tot een topband.
Ruard Veltmaat