Cyril is een nieuwe band. Dat is niets bijzonders, want nieuwe bandjes schieten uit de grond als krokussen in het vroege voorjaar. Maar voor de trouwe volgers en bezoekers van deze website is Cyril de moeite waard om even bij stil te staan. En dan in het bijzonder voor de fans van Seven Steps To The Green Door, Toxic Smile en Flaming Row. Twee in deze groepen vertegenwoordigde bandleden, Marek Arnold en Larry B.(rödel), sloegen eind 2010 de handen ineen. Samen met drie voormalige bandleden van de bij mij onbekende pop/rock-groep Gabria formeerden ze Cyril. Het eerste tastbare resultaat van deze samenwerking is “Gone Through Years”. Een alleraardigste cd, waarvan de muziek gekwalificeerd kan worden als (neo-)progpop.
In de tien nummers weerklinkt de (licht) progressieve kant van Seven Steps To The Green Door, de stevige inslag van Toxic Smile en de variatie van Flaming Row. Dat alles gehuld in een poppy jasje, waardoor de doorgaans melodieuze muziek zonder veel moeite geconsumeerd kan worden. Regelmatig drukt Arnold zijn neus tegen het venster met vet toetsenwerk. Nergens vliegt Cyril uit de bocht. Of het moet zijn in aan het eind van Heading For Disaster, waar Brödel van het vocale pad af raakt met ongecontroleerd gereutel. Voor de rest niets dan lof voor het zangwerk op “Gone Through Years”. Brödel bezit namelijk een prettig timbre waar de nodige sleet op zit.
Thematisch is dit album gebaseerd op het boek ‘The Time Machine’ van H.G. Wells. Vocaal krijgt dat vorm door bijdragen van twee zangeressen en een zanger. Het enige wat je er muzikaal van merkt is dat enkele nummers in elkaar overvloeien. Desondanks kan je het album zonder mankeren afspelen in de ‘shuffle’-modus. “Gone Through Years” staat garant voor een paar uurtjes luchtig luisterplezier. Toch betwijfel ik of dit dezelfde houdbaarheidsdatum heeft als het futuristische verhaal waar het over gaat.
Hans Ravensbergen