Wilson, DamianAlbum

‘Klein’ is de term die op verschillende manieren van toepassing is op dit schijfje van Damian Wilson.

Ten eerste slaat het op het aantal liedjes en op de speelduur van de ep. Ook ‘klein’ omdat we erg dicht bij de zanger mogen komen: zijn teksten zijn zeer persoonlijk. ‘Klein’ omdat het liedjes zijn waarbij het eigenlijk alleen draait om stem en piano en de muziek nergens groots of bombastisch wordt. En tenslotte ‘klein’ omdat de zanger de luisteraar van zeer korte afstand lijkt toe te zingen, het is alsof hij naast je staat.

Deze ep met de naam “Thank You” is door Damian Wilson uitgebracht op zijn vijftigste verjaardag. De zanger draait dan ook al weer een tijdje mee en heeft in de loop der jaren al de nodige albums afgeleverd. Naast zijn solowerk en de muziek die hij met Adam Wakeman heeft uitgebracht is Wilson een veel gehoorde gast op plaatwerk van anderen. Zo is zijn karakteristieke stemgeluid hoorbaar op werken van bijvoorbeeld Ayreon, Headspace, Landmarq, Star One en Treshold. Maar “Thank You” is Damian Wilson solo.

“Thank You” telt in totaal net iets meer dan achttien minuten muziek en bestaat uit vijf liedjes van drie à vier minuten lang. Zoals eerder vermeld hoeft de luisteraar geen vuurwerk te verwachten op deze ep; er wordt een meer klassiek geluid geserveerd. Damian Wilson is verantwoordelijk voor zowel de muziek als voor de teksten van de liedjes. Uitzondering hierop is de tekst van het nummer Can You Hear Me? dat is geschreven door Nick Woodbridge.

Damian Wilson wordt op deze ep vooral bijgestaan door pianist Andrew Holdsworth die ook de arrangementen en de productie heeft verzorgd. De twee werkten eerder samen op de eerste soloplaat van Damian Wilson, “Cosmas.” Het instrumentarium op “Thank You” is aangevuld met cello en viool, en op vocaal gebied wordt Damian bijgestaan door de sopraan Judith Charons en door twee andere Wilsons: Justin Wilson en Paul Jude Wilson.

Het titelnummer Thank You opent het schijfje. Direct valt de heldere productie van de muziek op. Het lied is een lofzang op een boot, Mistral, waar Damian enige tijd op heeft gewoond en waar hij zich blijkbaar erg gelukkig heeft gevoeld. Helaas is de boot inmiddels gezonken, maar dit lied is kort daarvoor geschreven.
Let Me Down Slowly handelt over een voor de zanger moeilijke periode waarin hij met een verbroken relatie had te kampen. De stem van Damian Wilson klinkt hier zeer breekbaar en de bijdrage van sopraan Judith Charons geeft dit nummer een enigszins gewijde sfeer.
Op het volgende liedje, God Be My Judge, is nog het meest hoorbaar dat bij het opnemen van de muziek voor deze ep geen gebruik is gemaakt van een clicktrack. Dit zorgt ervoor dat de muziek op “Thank You” organisch klinkt.
Until I’m With You is een liedje over verlies en verlangen. De prachtige begeleiding komt op dit melancholische liedje misschien nog wel het meest tot zijn recht.
De afsluiter Can You Hear Me? is geschreven door Nick Woodbridge. Nick Woodbridge was ooit Damian Wilsons beste vriend tot het moment dat hij zijn vertrek aankondigde. Woodbrigde vond het op dat moment nodig met alles en iedereen te breken en zijn gedachten op en rijtje te gaan zetten. Damian Wilson heeft nooit meer iets van of over hem gehoord.

De combinatie van Damians prachtige stem met deze meer klassieke benadering vind ik erg geslaagd. Hoewel er op deze liedjesplaat geen muzikale krachtpatserij te bewonderen valt, is de sfeervolle ep boeiend van begin tot eind. Dit komt zowel op conto van de met veel emotie gebrachte zang, de begeleidende, klassiek aandoende, muziek en de mooie persoonlijke teksten. Een minpuntje zou de korte speelduur kunnen zijn, maar ja, van een ep mag je eigenlijk niets anders verwachten. De korte speelduur zorgt er bij mij in elk geval voor dat ik “Thank You” dan nog maar een keer beluister.