Subtiel gitaargetokkel met rustiek vioolspel lijken een voorbode te zijn voor een zeer ontspannen luistersessie, maar niets is minder waar. Binnen 15 seconden hebben we keiharde riffs aan onze speakers hangen. De zang brengt ons weer in iets rustiger vaarwater, maar die wordt ook weer zo agressief dat het wachten is op de eerste grunt, die toch niet komt. En zo golft het op en neer tot het einde van het nummer dat we aan het luisteren zijn. Dit beeld is exemplarisch voor de muziek van DarWin.
DarWin is een wat mysterieuze muzikant over wie niet zoveel bekend is (komt ie uit de States of uit IJsland?). Ik ga voorzichtig uit van een artiestennaam. Ik schat tenminste in dat de dienstdoende ambtenaar van de burgerlijke stand bij de aangifte van deze wereldburger op zijn minst de wenkbrauwen zou hebben gefronst als ‘DarWin’ als de roepnaam van de kleine man werd voorgesteld door de gelukkige vader.
In 2019 wist DarWin met zijn debuut “Origin Of Species” niet van ophouden, een hele dubbele cd speelde hij vol. Of hij zijn kruit een beetje heeft verschoten weten we niet, maar op de opvolger “A Frozen War” moeten we het doen met een half uurtje muziek. Is dit een maxi ep of een mini cd? Nou ja, heel erg is dit niet: beter een half uur heerlijke, pakkende muziek dan zo’n dubbelaar waarbij je na een kwartiertje al onrustig op je stoel begint te schuiven, wetend dat je nog een slordige twee uur te gaan hebt. Ik noem geen namen…
Zijn artiestennaam in combinatie met de titel van zijn debuut is meer dan een knipoog naar zijn overbekende naamgenoot van vroeger. Onze DarWin is ook zeer begaan met de wereld en de natuur. Hij is een epische saga gestart waarin hij de uitdagingen waar de mensheid de komende tijd voor staat adresseert, op een planeet die onder onze voeten aan het veranderen is. Hij is op zoek naar de mogelijkheden maar ook de beperkingen die technologie ons biedt om deze uitdagingen het hoofd te bieden. Op het tweede deel, waarvoor hij aan zijn bandnaam ‘2’ toevoegt, gaat hij verder op zijn zoektocht waarmee hij vorig jaar is begonnen.
Maar intussen maakt DarWin er op “A Frozen War” gelukkig ook erg lekkere muziek bij en dat doet hij niet alleen. Hij heeft een indrukwekkend gezelschap om zich heen verzameld om zijn boodschap kracht bij te zetten. Het project bestaat naast DarWin ook uit Simon Philips (drums) en Matt Bissonette (zang) en ook nu zijn weer de nodige gasten te horen. Wat te denken van het Reykjavik String Quartet! En dan zijn daar ook nog jongens als Derek Shirinian (toetsen), Jeff Babko (piano) en nog een paar gitaristen: Greg Howe (nee, geen familie), Alex Sill en Guthrie Govan. Zoek zelf even op bij welke bands zij allemaal hun sporen hebben verdiend.
Ik begon met het beschrijven van de afwisseling. Dat horen we inderdaad de hele schijf door terug. Dat maakt dat we dit half uurtje geen saai moment beleven. De gewoon heel erg pakkende melodieën en arrangementen zijn hier zeker ook debet aan. In zekere zin is dit een gitaar-gedomineerde plaat. Het luchtige akoestische getokkel, de soms echt harde riffs, maar ook de vele, fraaie solo’s vormen rode draden door de muziek. Maar toch heb je niet het idee dat je naar een gitaar-cd zit te luisteren. Dat komt zeker ook door de zang. Bissonnette heeft een prettige stem waarmee hij in de veelvuldige stevige passages erg goed uit de voeten kan, maar ook op het subtiele vlak voor de dag kan komen. Voor een portie harmonieuze samenzang deinst dit gezelschap ook niet terug. Op het slotnummer Another Year doemt als uit de mist opeens een dame op die vocaal nog eens een aangename duit in het zakje doet. Dit zorgt meteen voor een veel lichtvoetiger sfeer waarmee de cd veel minder heftig eindigt dan dat ie begon.
Sherinian doet het ook goed op toetsen, al treedt hij wat minder op de voorgrond. Op de paar solo’s die hij ten beste geeft laat hij zich niettemin nadrukkelijk van zijn goede kant zien en zorgt hij voor heerlijke momenten.
En dan hebben we natuurlijk onze IJslandse vrienden die het geheel nog eens een licht orkestrale lading meegeven.
Nog even terugkomend op het betrekkelijk weinige dat deze cd biedt. De muziek is ook te verkrijgen als een dubbel-lp met unplugged en orkestrale versies van nummers van beide cd’s van DarWin. De argeloze cd-bezitter en -luisteraar moet dit bonusmateriaal missen.
Met de stevigheid hebben we onmiskenbaar nog een rode draad te pakken, luister maar eens naar Nightmare Of My Dreams.
Maar de luisteraar wordt van de pompende hardrock, keiharde riffs en snelle gitaarsolo’s ook meegesleept naar uitgekiende orkestraties en vocale harmonieën die de muziek ook zo maar in de sfeer van de popmuziek brengen. Het gezelschap zorgt voor een uitstekende uitvoering van de hele goede composities van DarWin, waardoor “A Frozen War” gewoon errug lekkere aanstekelijke muziek is die ik maar moeilijk uit mijn cd-speler krijg.