Wie is Dave Weiner?Dat is wellicht een vraag die menigeen zich zal stellen. Als we echter het C.V. van deze Amerikaanse meneer er bij pakken, dan wordt duidelijk dat we hier te maken hebben met een ontluikende gitaargrootheid. Je wordt tenslotte niet vanwege je artistiek verantwoorde bloemkooloren of je fijn gekapte okselhaar door snarengoeroe Steve Vai gevraagd om toe te treden tot zijn groep.
Het is overigens een aardig verhaal hoe de levenspaden van beide heren elkaar kruisten. Muziekstudent Dave Weiner zocht een bijbaantje en vond dat op het administratiekantoor van een zekere Ruta Sepetys. Eén van haar klanten bleek Steve Vai te zijn. Dave moest regelmatig papieren afgeven bij huize Vai en raakte dan elke keer aan de praat met Steve. Tijdens één van hun ontmoetingen maakte Dave gewag van zijn pas opgenomen demootje. Steve toonde interesse in de demo, maar liet daarna een paar weken niets van zich horen. Dave verwachtte dan ook niet dat Steve nog zou reageren. Maar tot zijn stomme verbazing kreeg hij even later een verrassend mailtje van de grote Vai. Hij vroeg daarin of Dave met hem op tournee wilde en of hij misschien in een paar dagen een veertiental songs zou willen instuderen. Sindsdien – we hebben het dan over september 1999 – maakt Dave Weiner deel uit van Vai’s begeleidingsband. In die hoedanigheid heeft Weiner al menig werelddeel bezocht. Denk bijvoorbeeld maar aan de diverse tours van G3 die in 2004 plaatsvonden of de Ultrazone Worldtour van Steve Vai en band in 2000 en 2001.
Zoals het een ambitieus muzikant betaamt krijgt ook Dave Weiner na verloop van tijd de onbedwingbare drang om een eigen cd in elkaar te knutselen. De eerste ideeën dateren al van begin 2002. Tussen de drukke bedrijven door sleutelt Weiner de daaropvolgende twee jaar aan zijn privé-project. In juni 2004 toont hij zijn volgroeide baby aan de buitenwereld. Er blijkt aardig wat belangstelling te zijn voor dit volledig in eigen beheer gefabriceerde schijfje. Dat leidt er mede toe dat Steve Vai’s label Favored Nations besluit om het album “Shove The Sun Aside” in maart 2005 opnieuw uit te brengen en wereldwijd te distribueren. Waar de juiste kruiwagens al niet goed voor zijn.
Trouwens iemand die bulkt van het talent, zoals in het geval van Weiner, heeft die kruiwagens niet echt nodig. Zo iemand komt vroeg of laat toch wel bovendrijven. Dat hij meesterlijk gitaar kan spelen bewijst hij met “Shove The Sun Aside” op overtuigende wijze. Als je van instrumentale kwaliteitsmuziek houdt zit je met deze cd op de eerste rang. Het gitaarwerk van Weiner houdt qua stijl het midden tussen dat van zijn ‘ontdekker’ Steve Vai en diens leermeester Joe Satriani. Hij heeft op dit album de vakkundige hulp gehad van ervaren rotten als drummer Virgil Donati (onder andere Planet X) en bassist Philip Bynoe (o.a. Ring Of Fire en Steve Vai Band). Ook zijn andere helpers leveren goed werk af.
Minpunt is de extreem korte speelduur van deze cd. De zes tracks klokken samen slechts een half uur. Dat is natuurlijk aan de broodmagere kant. Er staat overigens ook nog een ‘verborgen’ zevende nummer, getiteld Dave’s Party Piece, op dit schijfje. Het is een stukje live muziek dat afkomstig is van Steve Vai’s “Live at Astoria London” album. Niet dat de boel daarmee lekker wordt opgerekt, want na nog geen twee minuten is dit ‘levende’ extraatje al weer ten einde. Leukste songs zijn het op mooie melodieën drijvende titelnummer en het fraai geconstrueerde The Ghost Of Denmark St.
Voor de echte gitaarliefhebber is “Shove The Sun Aside” een smaakvol bereide lekkernij. Alle andere muziekvrienden zullen het bestaan van dit album waarschijnlijk slechts ter kennisgeving aannemen, om vervolgens over te gaan tot de orde van de dag.
Joost Boley