Gilmour, DavidAlbum

Wat kan je als recensent nog vertellen over deze dubbel cd? Na een uitgebreid verslag van het laatste album van Gilmour “On An Island“, een verslag van zijn concert in de Heineken Music Hall én een zeer uitgebreide en gedetailleerde recensie van zijn dvd “Remember That Night” (Live At The Royal Albert Hall) valt er weinig meer toe te voegen.

Het eerste dat opvalt is dat er ruim twee jaar (!) zit tussen de opnames (26 augustus 2006) en de release van deze dubbel cd (oktober 2008). Kennelijk had Gilmour tijd nodig om te sleutelen aan het materiaal of misschien kwam die tussentijd marketingtechnisch beter uit. Persoonlijk vind ik het jammer dat Gilmour niet gewoon het concert van “Remember That Night” op cd heeft gezet. Dat concert had een enorme meerwaarde door de speciale gasten en de intiemere sfeer. Bij dit concert moet de meerwaarde van het orkest komen, maar je moet goed je best doen om dat orkest te horen.

Buiten dit, heeft deze dubbelaar een hoop moois te bieden. Productioneel is het allemaal om door een ringetje te halen (behalve dat orkest dan, je gaat je echt afvragen of ze er wel echt bij waren). De Pink Floyd nummers blijven natuurlijk genieten met hoofdletters en de uitvoeringen zijn uitstekend. Ook de nummers van zijn laatste studio-album klinken lekker. Maar zoals collega Frans Schmidt al zei in zijn recensie, het is wel gewoon een beetje oude mannen muziek. Na een nummer of vier heb je het eigenlijk wel een beetje gehad.

Voor een dikke 35 Euro krijg je er ook nog twee dvd’s bij en als je ruim 60 Euri’s wil neerleggen krijg je de 3cd en 2dvd. Dat noem ik nog eens geldklopperij. Met de “Remember That Night” dvd en deze dubbel cd samen heb je alles wat je wilt hebben en je houdt nog geld over ook.

Maar wat deze uitgave het meest bijzonder maakt, is het feit dat dit het laatste optreden van Richard Wright was en het plaats vond een paar weken voordat bij hem de diagnose kanker werd gesteld. Zo wordt deze cd opeens een herdenking aan deze geweldige muzikant.

Maarten Goossensen