Verzamelalbums worden in de regel uitgebracht om contractuele verplichtingen af te ronden, dan wel nogmaals/alsnog de zakken van platenmaatschappijen te spekken. Bij David Sylvian ligt dat toch net even anders, aangezien zijn werk over twee decennia dusdanig divers is dat een overzicht op twee cd’s wel toegevoegde waarde biedt. Zowel voor hen die toch eens willen weten waar Sylvian nu eigenlijk voor staat, als voor hen die alles al hebben en hiermee gewoon een lekkere dwarsdoorsnede van ’s mans oeuvre in huis halen.
De albumtitel verraadt al dat op dit overzicht louter aandacht bestaat voor het werk uit de soloperiode van David Sylvian, terwijl zijn werk met Japan wordt genegeerd. Met uitzondering dan van Ghosts wat in de geremixte versie van het album “Everything & Nothing” is opgenomen, maar initieel afkomstig is van de Japanklassieker “Tin Drum”. Om recht te doen aan de betreffende periode zijn wel songs opgenomen die onder de hernieuwde samenwerking ‘Rain Tree Crow’ tot stand zijn gebracht, waarvan het prachtige Every Colour You Are en Blackwater zeer terechte keuzes zijn. Verder treffen we nog drie songs aan van de geslaagde samenwerking met broer en frequent gastmuzikant Steve Jansen onder de noemer ‘Nine Horses’.
We kunnen stellen dat “David Sylvian – A Victim Of Stars 1982 – 2012” een behoorlijk compleet overzicht geeft van al het fraais dat gedurende deze periode is uitgebracht. Alle albums zijn ongeveer gelijk gekend, waarbij gezegd moet dat de songs van “Manafon”, met uitzondering van Snow White in Appalachia, alleen in de ‘Manafon – variations’ versie van “Died In The Wool” vertegenwoordigd zijn. Blijkbaar hebben deze een streepje voor, hoewel mij niet duidelijk is waarom. Verder treffen we nog wat losse songs aan die naast Sylvian, Ryuichi Sakamoto als geestelijk vader kennen. Hiervan is Forbidden Colours natuurlijk meest prominent, maar ook een song als Heartbeat misstaat zeker niet. Bamboo Houses / Bamboo Music doen heden ten dage wel wat gedateerd aan maar bezorgen zeker melancholisch kippenvel zodra je ze na lange tijd weer hoort.
Opvallend afwezig zijn de albums “Alchemy – An Index Of Possibilities” uit 1985 en de twee albums onder de samenwerking met Holger Czukay. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat deze albums inderdaad minder geschikt tot totaal ongeschikt zijn voor een verzameloverzicht, enerzijds vanwege de duur per compositie, anderzijds vanwege het weinig toegankelijke karakter. Want Sylvian staat bepaald niet bekend om zijn eenvoud, maar is er nu wonderwel in geslaagd van dit verzamelalbum een coherent geheel te maken en toch alle facetten van ’s mans hersenspinsels te tonen.
Voor hen die alles van David Sylvian al in huis hebben is dit verzamelalbum nog steeds een relevante aanschaf. Want hoe vaak komt het nu voor dat je zo’n trip down memory lane maakt door zelf van album naar album te skippen? Als extra bonus krijg je er nog een fraaie nieuwe song Where’s Your Gravity? bij. Merkwaardig genoeg spreek ik nog regelmatig mensen die David Sylvian eigenlijk alleen van naam kennen maar net als bij Frank Zappa niet goed weten waar te beginnen om een goed beeld te krijgen van zijn werk. Juist voor hen is “David Sylvian – A Victim Of Stars 1982 – 2012” verplichte kost.
Govert Krul