Walliman, DavidAlbum

Een toelichting lijkt me hier om te beginnen wel op zijn plaats.

David Wallimann (bijnaam: Shreddy) is Fransman, heeft een Duitse naam en is thans woonachtig in Amerika. Als nieuwbakken gitarist bij Glass Hammer speelt hij een opvallende rol op het album “Culture Of Ascent”. Met zijn spel heeft hij een scherpe rand aan de muziek van Glass Hammer toegevoegd. Ik was met deze wetenschap dan ook erg benieuwd wat deze gitarist solo op “Deep Inside The Mind” te bieden had.

De bijnaam van de man intrigeerde mij nogal. Het is dan ook een zeer curieuze bijnaam voor een Glass Hammer-gitarist met een Christelijke geloofsovertuiging. Met dat laatste hebben we gelijk ook de rode draad en thema van het album te pakken; een man (ik neem aan David Wallimann zélf) die Jezus ontmoet en dat met iedereen, inclusief de luisteraar, wil delen. In die zin zijn er natuurlijk  overeenkomsten met het werk van Neal Morse in de periode nadat hij Spock’s Beard verliet. Maar dat is dan ook het enige. Zijn muzikale inspiratiebron en voorbeeld is Steve Vai, hetgeen dan ook in veel nummers doorklinkt.

Groot verschil met het werk van Neal Morse is dat op dit album de teksten door David Wallimann niet gezongen, maar gesproken worden. Soms is het alsof je naar een hoorspel luistert. Ik vind dit persoonlijk nogal storend, met name omdat David Wallimann met zijn geloofsovertuigende teksten kennelijk een boodschap wil overbrengen. Juist dat gesproken woord komt bij mij – met alle respect – nogal drammerig over. Sta je daar echter voor open dan zal het misschien minder storend zijn. In elk geval leidt het af van de goede muziek die op dit album staat.

Die muziek kent vele stijlen, is afwisselend en overwegend stevig. Van funkrock op de opener Creation tot rockend en soms neigend naar regelrechte metal op bijvoorbeeld Escape, Fire Drops en Eyes: The Blind Shall See. Uitschieter in positieve zin is Duality, met erg sterk basspel van Stephane Hary. Jazz(rock) elementen zijn aanwezig op Inspiration, Child From The Sky (waarop David Wallimann zijn bijnaam eer aandoet) en Last Day On Earth. Akoestisch en klein zijn I Want To See The Sun Again en de afsluiter Heaven’s Gate.

Dit eerste soloalbum van David Wallimann is wellicht niet interessant genoeg voor de lezers en bezoekers van deze website. Ben je echter nieuwsgierig naar wat deze man allemaal te bieden heeft, dan ligt hier je kans een kijkje te nemen “Deep Inside The Mind” van deze Glass Hammer gitarist. Muzikaal en technisch laat hij immers horen absoluut een klasse gitarist te zijn. Helaas wordt dit album teveel verstoord door de signatuur ervan en met name de wijze waarop hij zijn boodschap wil overbrengen.

Hans Ravensbergen