DaymoonAlbum

De Portugese band Daymoon is het geesteskind van de Britse muzikant Fred Lessing. In 2011 deed deze muzikant onder andere de Yahoo mailgroep van The Flower Kings een wereldwijde emotionele oproep om geld te doneren voor een operatie die zijn vrouw Ines, die aan darmkanker leed, zou kunnen redden. Veel mensen gaven gehoor aan die oproep en de operatie kon doorgaan. Het mocht echter niet zo zijn en enkele maanden later overleed Ines toch aan de gevolgen van deze vreselijke ziekte.

Nadat hij zijn ergste verdriet een plaats had kunnen geven en zijn leven 2.0, zoals Lessing het zelf zo mooi noemt, had opgevat, groeide bij hem het besef dat hij de wereld die hem zo had geholpen iets terug zou kunnen geven door zijn verhaal te vertellen in de vorm van een album. Zijn boodschap is dat de ziekte die zijn vrouw fataal werd, vaak kan worden voorkomen. De opbrengsten van het album gaan naar de organisatie EuropaColon.

“Cruz Quebrada” is opgesplitst in een ‘out’ en een ‘in’ sectie. De ‘out’ sectie gaat over het overlijden van zijn vrouw en het onbeschrijfelijke verdriet, pijn en wanhoop die daarop volgde. De ‘in’ sectie beschrijft de periode vanaf 2014, waarin hij er geleidelijk in slaagt om zijn leven weer te hervatten, samen met zijn dochter en zijn nieuwe vrouw.
Lessing wijst er in zijn cd-boekje op dat dit album niet geschikt is als achtergrondmuziek of als feestmuziek, ook niet om er in gedeeltes naar te luisteren. Het bovenstaande in acht nemend is dat misschien een overbodige opmerking.

Er zijn veel voorbeelden in de kunst van ongekende creativiteit in tijden van rampspoed. In het geval van Daymoon gaat dat helaas niet op. Lessing is er ongetwijfeld in geslaagd een integer document te maken van zijn emotionele worsteling na het overlijden van zijn vrouw en de tijd daarna. Je kunt dit uitstekend terugvinden in de toelichting bij elk nummer in het cd-boekje en de songteksten. Het heeft helaas te weinig zijn weerslag gevonden in de muziek. Veel nummers hanteren een laag tempo en in combinatie met de weinig spectaculaire instrumentale invulling en enigszins monotone zang haak je als luisteraar al gauw af.

De stem van Lessing lijkt op die van Roger Waters, maar wordt hoofdzakelijk in de lage registers gebruikt. De gesproken teksten worden erg monotoon voorgedragen, waardoor er vocaal weinig emotie doorklinkt. Instrumentaal weet hij samen met zijn muzikanten slechts sporadisch te boeien in rustige sfeervolle folk-achtige passages, ingekleurd met diverse blaasinstrumenten, afgewisseld met een vleugje Oldfield, Pink Floyd, Zappa of King Crimson. Een enkele keer hoor je een gitaarsolo, maar alles in een traag, zich voortslepend tempo.

Het meest geslaagd zijn nog wel de soundscapes zoals Over The Cliff en opener Cruz Quebrada (gebroken kruis). In de eerste wordt de toepasselijke beklemmende sfeer heel treffend verklankt en in de tweede is het werkelijk hartverscheurend om de klap, de pijn en ontreddering te horen na de mededeling dat zijn vrouw is overleden.

Wanneer je, al luisterend, je focust op de teksten en toelichtingen in het cd-boekje, geeft Lessing je een mooie inkijk in zijn zielenroerselen tijdens deze, voor hem zo tragische, periode van zijn leven. Daarvoor chapeau. Het blijft jammer dat hij er onvoldoende in slaagt om dat gegeven muzikaal met diezelfde lading in te kleuren.

Math Lemmen