Dead Heroes ClubAlbum

Noem tenminste drie progbands uit Ierland. Zou een leuke vraag voor Triviant zijn of passen in een nieuw tv-programma waarin progressieve rock eindelijk een plekje in het omroepbestel krijgt. Ik noem in elk geval voor u Fruupp, Mushroom en… ja, stiekem ook deze band, Dead Heroes Club. Een relatieve nieuwe en nog onbekende naam in de neo-progressieve hoek, die in 2006 met een titelloos debuut op de proppen kwam. Die uitgave was de voorloper van deze tweede, meer volwaardige cd, “A Time Of Shadow”, die vorig jaar werd uitgebracht op Progrock Records.

De groep ontstond toen Campbell, Gallagher en McGerigal bijna tien jaar geleden hun jarenlange lidmaatschap in uiteenlopende popbands aan de kant schoven om hun liefde voor 70s en 80s prog niet onder stoelen of banken te steken. Het geeft “A Time Of Shadow” op dat gebied al een streepje extra, want vanaf opener Theatre Of The Absurd is duidelijk dat we hier met freaks te maken hebben. Ze kennen hun klassiekers, natuurlijk van Marillion, Camel, een vleugje Jethro Tull (krachtige zang!) en ‘de buren’ Pallas. Wat hun eigen neo-proggeluid zo bijzonder maakt, is dat zij uitgaan van een stevige bandbasis: een volle laag gitaren, solide bas en drums, met daarbij een hoeveelheid toetsen die niet de smaak van de overige geluiden doet ondersneeuwen of doet verdrinken in overproductie. Het valt productioneel op deze plaat allemaal erg goed op de plaat en komt als het ware ‘recht op je af’. Weinig galm, lekker droogjes en eerlijk. Zo komt ook Stranger In The Looking Glass prima uit de verf, het lange epic-achtige titelnummer en The centre Cannot Hold, dat zo op een eind jaren tachtig album van Iron Maiden had kunnen staan. Ware het niet dat natuurlijk dit album met veel minder budget voor handen tot stand is gekomen, maar dat doet niets af aan het feit dat de ideeën per stuk goed worden uitgewerkt (met name de drums klinken erg fijn) en technisch goed wordt gespeeld, iets dat bij kwalitatieve neo-prog een vereiste is. De zang van Campbell is overtuigend, valt mooi in de toon bij het muzikale aandeel en houdt de aandacht vast, met name in A Gathering Of Crows, waarin zijn zang licht ‘gedubbeld’ wordt en het resultaat bijna venijnig klinkt. Het klopt allemaal, ook in combinatie met de lichtfilosofische en soms fantasy-achtige teksten. Doet af en toe aan Twelfth Night denken. Simpelweg erg goed gedaan.

Zoals al gememoreerd is dit een cd gemaakt door liefhebbers die hun instrument hebben leren spelen in popbands, maar vervolgens compositorisch het progressieve vlak hebben opgezocht. Het verklaart een deel van de grote mate van toegankelijkheid die “A time Of Shadow” uitstraalt. Ierland heeft er een prima bandje bij, dat ook live hopelijk hoge ogen gaat gooien. Tot nu toe heeft de groep alleen nog op zijn eigen vaderlandse podia gestaan, maar wellicht dat een oversteek naar Europa en Amerika in het verschiet ligt. Met materiaal zoals op deze cd zou een boeiend en ook theatraal optreden kunnen worden gegeven. Goed in de gaten houden dus dit kwartet!

Wouter Bessels