We schrijven voor het eerst op Progwereld over Décembre Noir en dat is niet helemaal onlogisch. De formatie brengt namelijk straffe doom metal, waarin overigens ook veel plek is voor melodieuze gitaarriffs en solo’s. Toegegeven, onze fundamenten staan meer in het progrockcement, desondanks kan deze band wel degelijk interessant zijn voor de liefhebbers van zware kost.
Gezien de naam zou je denken dat de band afkomstig is uit Frankrijk, of gezien het type muziek uit Scandinavië, maar de mannen komen toch echt uit Duitsland en de band bestaat inmiddels vijftien jaar. In dat vijftienjarig bestaan heeft het gezelschap een respectabel aantal albums uitgebracht: vijf stuks. Het begon allemaal in 2014 met het debuutalbum “A Discouraged Believer”. Drie volledige albums en één ep later komen de Duitsers met een nieuwe cd onder de mysterieuze titel “Your Sunset | My Sunrise”.
Qua muziek is de band te vergelijken met bands als Saturnus, Paradise Lost, My Dying Bride en Swallow The Sun. Centraal binnen de sound staan de gitaren die de muziek naar een muzikaal en melancholisch hoogtepunt drijven en ervoor zorgen dat je meerdere keren in een heerlijke flow komt. Hoewel, de teksten zijn allesbehalve hoopgevend of vrolijk. Die gaan voor een groot gedeelte over het verlies van een vaderfiguur en de verwerking van dat verdriet. Het album opent met gierende gitaren en dit nummer heeft de deprimerende titel Dead End: May. Het symboliseert gelijk de thema’s op het album: verlies, depressies en andere mentale ellende.
Als je kijkt en luistert naar de video van de band van Sleepwalker (In Yesterday’s Smoke) zullen de meeste progfans snel afhaken. En dat begrijp ik volledig. Je krijgt een stereotype deathmetaltrack te horen die voor velen van ons te ver gaat. Het is zwaar, log en het is daarom ook goed dat de band dit nummer wat dieper in de tracklist heeft gezet. De cd begint zoals eerder genoemd met Dead End: May, maar dat is van een andere categorie als de video. Het klinkt melodieus, maar uiterst genietbaar, hoewel nog steeds stevig. Hier komt de link met de band Saturnus bovendrijven. Deze succesvolle band komt tevens uit Duitsland. Je hoort ook een vleug Anathema ten tijde van zijn beginjaren. De grunts van zanger Lars zijn bijzonder verstaanbaar en dat maakt dat je mee kan luisteren naar de al benoemde ellende, door een gedicht of brief die wordt voorgedragen aan de vaderfiguur. Een snerpende gitaarsolo versterkt de treurnis nog eens extra.
De titeltrack Your Sunset | My Sunrise symboliseert ook het up-tempo aspect van dit album, de ritmes en tempo’s liggen aanzienlijk hoger dan de reguliere doom metal. Het maakt de cd aantrekkelijk voor een grotere groep metalliefhebbers, ondanks dat de doomkenmerken aanwezig blijven. De leidende gitaar schakelt naadloos over van straffe riffs naar een solo-achtige gitaarmelodie. Zo’n heerlijke gitaarmelodie vindt je ook in Trivial Heart.
Al met al blijft “Your Sunset | My Sunrise” zware kost, maar voor de avontuurlijke progger met sympathie voor melodieuze gitaren is dit zeker een plaat om eens te proberen.