
Gentle Giant staat momenteel in de belangstelling: na de recent uitgebrachte remaster van hun fameuze livealbum “Playing The Fool – The Complete Live Experience” is er nu de autobiografie van oprichter/zanger/componist Derek Shulman (1947). Het leven van die laatste heeft een aantal bijzondere wendingen gekend, die door hem met veel vaart en humor uit de doeken worden gedaan met een beetje hulp van schrijver Jon Wiederhorn.
Het boek vertelt het verhaal van het jonge joodse gezin Shulman, oorspronkelijk afkomstig uit Glasgow, Schotland, dat op jonge leeftijd van de hoofdpersoon al verhuist naar het zuiden van Engeland, naar de kust- en marinehaven Portsmouth. Vader, moeder en vijf kinderen, vier jongens en een meisje, zijn arm en nemen hun intrek in de achterstandswijken van de havenstad. Pa is jazzmuzikant en bandleider, van hem hebben met name zonen Ray en Derek de muzikale genen. Helaas leidt hij ook het leven van een jazzmuzikant met overvloedige drank, drugs en sigaretten en overlijdt hij als Derek pas 16 is. De dood van pa maakt enorme indruk en leidt tot trauma’s. Gelukkig kan de jonge Derek, de middelste van de vijf, goed leren en sporten en de passie voor muziek drijft hem al snel richting de rock & roll, begin jaren 60. Samen met jongere broer Ray, een briljant musicus, begint hij een bandje dat na een aantal jaren zou uitgroeien tot een heuse Top 10 band, compleet met EMI-platencontract, opnames in Abbey Road onder leiding van George Martin, uitverkochte tournees, optredens in Top of The Pops. Ook oudere broer Phil maakt inmiddels deel uit van wat Simon Dupree & the Big Sound zou gaan heten.
Na verloop van tijd raken de broertjes uitgekeken op hun popimago en de bijbehorende muziek en besluiten het over een andere boeg te gooien: de geboorte van Gentle Giant. Met de bijbehorende personele strubbelingen, dat geldt zowel voor muzikanten als management. Dat laatste had banden met de maffia en bestal zijn cliënten, niets nieuws in die dagen. De nieuwe muzikale richting vanaf eind 60, begin 70 is eclectisch: een mix van rock, folk, klassiek en jazz, de groep slaat progressieve rockpaden in. De breuk met oudste broer Phil in 1972 hakt er flink in en laat zijn sporen na. Gentle Giant heeft behoorlijk succes en levert in circa tien jaar tijd een elftal albums af. Begin 80 is het succes voorbij, onder andere door de opkomst van punk en veranderende privésituaties. De band zou nooit meer optreden of nieuwe muziek opnemen.
Shulman, die de laatste jaren van de band ook als manager had gefungeerd, rolt als vanzelf in de platenbusiness, in eerste instantie als promotor van muziek en later als talentenscout en als directeur. Met grote successen als het ontdekken en begeleiden van onder andere Jon Bon Jovi, Dream Theater, Slipknot, Pantera en Men Without Hats, en het revitaliseren van de carrières van AC/DC, Bad Company en een aantal anderen. Uiteindelijk zou hij de scepter zwaaien bij een vijftal platenmaatschappijen. Bijzonder is ook het feit dat zou blijken dat de muziek van Gentle Giant een grote inspiratiebron was voor hiphop- en rapgroepen uit met name de achterstandswijken in de Verenigde Staten. Die maakten regelmatig gebruik van samples van de band in hun muziek, hoogst opmerkelijk. Het laatste hoofdstuk gaat over het met behulp van AI (!!) restaureren van verloren gegane Giant-muziektapes, het vervult de inmiddels 78-jarige met gevoelens van emotie, geluk en dankbaarheid. Ook is er veel verdriet na het overlijden van beste vriend en jongere broer Ray in 2023.
In ruim driehonderd bladzijden wordt het onwaarschijnlijke verhaal verteld van de arme joodse jongen, die het van zanger in een schoolbandje naar gerenommeerd rockmuzikant en vervolgens tot veelgevraagd topmanager binnen de platenbusiness bracht. Interessant voor Giant-fans maar ook voor andere (prog)rock- en zelfs hiphop-fans.