DewAlbum

Frank van Essen is geen onbekende naam in de progwereld. We kennen hem als drummer en violist van de band Iona. Maar deze veelzijdige Multi-instrumentalist heeft veel meer op zijn CV staan. Zo doet hij veel sessie- en productie werk. Hij werkte onder andere met de in Christelijke kringen populaire formatie Sela en hij speelde lange tijd in de Ronduit Praise Band. Hij schreef opwekkingsnummers (moderne psalmen) die in menige Christelijke gemeente op zondag worden gezongen. Naast dit alles vormt hij samen met zijn vrouw Milou de formatie Dew.

De muziek op hun laatste album “We Belong To The Day” laat zich in eerste instantie omschrijven als worshipmuziek, maar er zitten weldegelijk symfonische trekjes in. Het is extra interessant dat  ze voor dit album een beroep deden op Iona-collega’s Dave Bainbridge, Phil Barker en oud Iona-lid Troy Donockley. Het is dan ook niet vreemd dat de Iona-invloeden duidelijk te horen zijn.

Het echtpaar Van Essen schotelt ons veertien sfeervolle nummers voor, die allemaal een eigen geluid en sfeer bevatten evenals prachtige persoonlijke teksten. Het titelnummer is lekker uptempo met een mooie gitaarsolo en een pakkend refrein. De stem van Milou van Essen doet denken aan die van Margriet Boomsma van Flamborough Head. In I Will Awaken The Dawn zit mooi fluitspel van Troy Donnockley, het geeft het nummer een fraai Keltisch randje.

Een van de mooiste nummers is Love. De eerste verrassing is hier de zang van Frank van Essen. Ik had hem alleen nog maar op de achtergrond bij Iona horen zingen, maar nu valt op wat een mooie en warme stem hij heeft. Het nummer heeft prachtig akoestisch gitaarspel en ook het vioolspel van Frank van Essen geeft het nummer iets extra’s. De tekst in dit nummer is schitterend, deze komt rechtstreeks uit de Bijbel en wel uit de brief die de apostel Paulus stuurde aan de gemeente van Korinthe. In één hoofdstuk beschrijft hij de liefde op een eenvoudige en magistrale wijze zoals je die nergens anders zal aantreffen. Op muziek maakt het nog meer indruk.

De opening van Scarlet heeft iets filmisch. Ook hier weer zorgt het vioolspel voor kippenvel. Milou van Essen zingt hier wat hoger en dat klinkt prachtig. De zachte beat in het begin en de percussie zorgen voor een intieme sfeer. In het eerste deel van Our God Is A Consuming Fire zitten van die prachtige toetsentapijten, zoals je ook vaak hoort in de muziek van Iona. Later krijgt het een wat meer bombastisch karakter en dan valt het heerlijk soepele basspel op.

Frank en Milou van Essen hebben een intiem en afwisselend album gemaakt. Elk nummer heeft zijn eigen kleur en sfeer. Daarbij is het een heel persoonlijk album geworden. In het boekje geven ze korte informatie bij de nummers over hoe bijvoorbeeld de inspiratie ontstond. Liefhebbers van Iona, Edenbridge en van worship (Christelijke devotie) in het algemeen zullen ongetwijfeld genieten van dit album.

Maarten Goossensen