Dianoya

Lidocaine

Info
Uitgekomen in: 2012
Land van herkomst: Polen
Label: Glassville Records
Website: http://www.dianoya.com
Luisteren kan je hier: http://www.myspace.com/dianoya
Tracklist
Far Cry (5:23)
Cold Genius (5:22)
1000g (6:07)
One – Sided (5:29)
Good News Comes After A While (4:02)
Figaro Song (2:13)
Best Wishes (6:19)
Endgame (6:03)
Nothing In Return (7:26)
21st Century (5:14)
Venid (1:21)
Lukasz Chmielinski: drums
Jan Niedzielski: gitaar
Arthur Radkiewicz: basgitaar
Filip Zielinski: zang, toetsen
Lidocaine (2012)
Obscurity Divine (2010)

Het Poolse Dianoya was mij tot het verschijnen van “Lidocaine” onbekend, maar heeft sinds de oprichting in 2008 wel een en ander goed gedaan. Zo zien we het debuutalbum uit 2010 hier en daar opduiken in de betreffende jaarlijsten, vandaag de dag prijkt de bandnaam zelfs op de homepage van Glassville Records tussen klinkende namen als Riverside en Paatos en dat mag best een prestatie heten.

Dianoya is, met als voornaamste referenties Riverside en Votum onmiskenbaar Pools. Of dit een aanrader dan wel waarschuwing is, laat ik aan de interpretatie van een ieder. Feit is dat Dianoya op enkele tracks hoorbaar zijn best doet meer afstand tot de grote voorbeelden te creëren. Daar waar het treuzelen stopt en men zich meer focust op de stevige grunge, gloort er hoop aan de horizon en spreken we met recht van een ‘lekkere rocksound’ die prettig diep gaat. Progressive rock en grunge gaan hier hand in hand met meer ingetogen sferische tot licht psychedelische passages en is de moeite ruimschoots waard. Grootste troef van Dianoya is zeker de zware, donkere en soms venijnige gitaardeken die fans van genoemde bands, maar ook liefhebbers van bijvoorbeeld Abigails Ghost zal aanspreken.

Toch voelt Dianoya zich op deze ‘verkenning’ – voor mij helaas – nog te vaak aangetrokken tot de gebaande paden. Grootste blunder die men op dit album begaat is een song als Best Wishes, waar men zich opwerpt als het mindere broertje van Riverside en knalhard in de Poolse valkuil dendert. Ook de zang is doorgaans té kenmerkend om zich positief te onderscheiden van zijn soortgenoten en wat mij betreft de zwakste schakel op dit album. De band zelf slaapt om dit alles geen uur minder en heeft (zo blijkt uit het begeleidend schrijven bij de promo) op voorhand vrede met elke vergelijking.

Deels binnen de grenzen en deels over de grenzen van plagiaat is deze tweede worp van Dianoya redelijk geslaagd en veelzijdig te noemen. Sensationeel is het niet, tenzij je in de regel je ding vindt in de ‘juiste’ hoek, dan moet je zeker even luisteren en deze band in de gaten houden.

Govert Krul

Bestel deze cd rechtstreeks bij Discorder

Send this to a friend