Din WithinAlbum

Het Amerikaanse duo Mark Gollihur en Josh Sager vormt samen de progformatie Din Within. De hier besproken cd “Awaken The Man” is de debuutplaat van dit gezelschap. Het tweetal wordt op deze cd bijgestaan door een aantal gastmusici (vooral familie!) waarvan drummer Mike Ian, aangezien hij de gehele cd te horen is, de grootste inbreng heeft.De band klinkt als een light versie van Spock’s Beard. Al geeft de band op de promosheet ook nog andere inspiratiebronnen aan (van Yes tot Styx en van Dream Theater tot Kansas). Toch zijn het vooral Spock’s Beard en uiteraard de Neal Morse vertakking, die in vrijwel elke seconde van de plaat naar boven komen drijven. Dat wil zeggen; veel instrumentaal geweld afgewisseld met poeslieve akkoorden, een beetje samenzang hier en een plotselinge break daar.

Maar waarom dan de light variatie? Nou heel simpel, Din Within kan steeds nét niet de kwaliteit van zijn helden halen. De gitaarpartijen van Sager zijn net niet scherp genoeg, de toetspartijen klinken wel aardig maar missen net dat beetje bombastiek, de stemmen van de heren zijn net niet overtuigend genoeg en de productie is net niet vol genoeg. Hierdoor lijkt het wellicht dat “Awaken The Man” een slechte plaat is maar dat is ook weer niet het geval. Er valt toch wel het een en ander te genieten op deze blinkende schijf.

Het afsluitende trio nummers is hierin het sterkst. Toeval of niet, het beste nummer op de cd, The Bottom / Between Two Lives, is het minst in overeenstemming met Spock’s Beard. Het rustige lied is vooral zo goed door het lange instrumentale tussengedeelte. Met een bijna Gilmouriaanse gitaarsolo is het Josh Sager die de spotlight op zich gericht krijgt. Het toetsenwerk valt nu wel precies op zijn plaats en is uitstekend ingemixt tussen en onder de gitaarsolo’s van Sager. Al is de zeer snelle fade out wel erg plotseling en daardoor ook ietwat ongepast.

Als één na laatste nummer is het de beurt aan tranentrekker For What It’s Worth (Hey You Part II). Een behoorlijke ballade waar vooral de fraaie zanglijnen in de coupletten opvallen. De afsluitende epic Awaken The Man heeft ook de nodige prima muzikale stukken in zich. Al ligt de link naar het Neal Morse solo materiaal en het Spock’s Beard geluid ten tijde van Snow er wel erg dicht bovenop.

Mits je al de cd’s van Spock’s Beard / Neal Morse al in jouw bezit zijn is deze cd een aanrader. Zo niet dan zou ik eerst die catalogus eens compleet gaan maken voordat je over deze cd gaat nadenken.

Sander Kok