DisenchantAlbum

 Zelfs de meest a-politieke zielen onder ons zullen de afgelopen jaren wel iets hebben meegekregen van één van de grootste Europese vraagstukken: het dilemma Turkije! Laten we dit land wel of niet toetreden tot de Europese Unie? Een netelige kwestie die voor veel verdeeldheid zorgt, zowel onder politici als onder de bevolking van de diverse lidstaten. Gelukkig zijn er ook Turkse dilemma’s die veel minder weerstand oproepen. De verrassend goede demo-cd “Dilemma” van het Turkse Disenchant kan tenminste met recht worden beschouwd als een welkome aanwinst voor het Europese progressieve spectrum. Als dit de voorbode is van wat Turkije ons soort mensen op muzikaal gebied te bieden heeft, dan kunnen de handtekeningen onder een akkoord niet snel genoeg gezet worden.

Disenchant is ontstaan in 2000. De band werd opgericht door drummer Serkan Bilgi en de gitaristentandem Özgür Türkekul en Ali Özen. In de beginperiode speelde de groep vooral covers van grote namen als Megadeth en Metallica. Later, toen de heren technisch steeds vaardiger werden op hun instrumenten, kwamen daar nummers van Dream Theater bij. De jaren daarop volgend werkt de band hard aan een eigen repertoire. Pas tegen het eind van 2004 krijgt de zeskoppige line-up van de groep zijn definitieve vorm. Begin 2005 mondt die gevonden stabiliteit uit in de release van de demo-cd “Dilemma”.

In het begeleidend schrijven verontschuldigt Disenchant zich bij voorbaat voor een matige geluidskwaliteit van de demo. Dit doet het ergste vrezen, maar die vrees blijkt totaal ongegrond te zijn. Hij klinkt namelijk helemaal niet zo beroerd, dit schijfje. Misschien wat kaal hier en daar, dat geldt vooral voor de zang, maar over het algemeen hoeft de groep zich absoluut niet te schamen voor het gebodene. Er zijn genoeg beginnende bands die van zo’n geluid slechts kunnen dromen. Een beetje misplaatste excuses dus. Het schept echter wel verwachtingen voor de eerste volledige cd, waar de band momenteel druk mee in de weer is. Blijkbaar stellen de heren hoge eisen aan zichzelf en dat kunnen we als luisteraar natuurlijk alleen maar toejuichen.

“Dilemma” klokt om en nabij de twintig minuten. Die tijd is verdeeld over vier tracks. In het openende titelnummer profileert Disenchant zich direct als een breed georiënteerd progmetal sextet. Afwisselend hard en bedaard, staccato gitaarrifs, een kort jazzy intermezzo en boeiende breaks. Soms hoor je wat flarden Dream Theater en soms zelfs iets van de melancholiek van Riverside. Burak Ordu blijkt een aardige zanger te zijn die acteert naar zijn mogelijkheden. Degelijk maar geen supertalent. Drummer Serkan Bilgi laat daarentegen, evenals de reeds genoemde gitaartandem, horen over veel kwaliteiten te beschikken. Uitschieter Confusion brengt het aanwezige talent nog meer aan de oppervlakte. Mooie gitaarsolo’s, etnisch beïnvloede drumpatronen en een lekkere versnelling naar het einde toe. Je hoort ook even wat Pain Of Salvation terug. In Agression, dat een aantal sterke melodielijnen kent, gaat het er in het tweede gedeelte van de song behoorlijk heftig aan toe. Lekker fel. Dat geldt niet voor het sfeervolle Gray Tomorrow. Na een akoestisch begin wordt in dit nummer een vriendelijk en zachtmoedig sfeertje gecreëerd. De stemmige strijkers zijn hier voor een groot deel debet aan.

Disenchant is een bijzonder aangename verrassing uit een nogal onverwachte hoek. Noem nog eens een progressieve band uit Turkije? Geen idee. Er moet toch wel ergens een platenlabel te vinden zijn waar deze getalenteerde jongens terecht kunnen, zou je denken! Het materiaal voor een complete cd ligt verlangend klaar om opgenomen te worden. Wie geeft Disenchant een meer dan verdiende kans?

Joost Boley