Diverse ArtiestenAlbum

Platenlabel Trail Records grossiert in psychedelische rock, spacerock en prog uit alle windrichtingen. Na de overwegend Russische verzamelaar “Tripwave” is hier een nog wat eclectischere verzamelaar met muziek uit alle hoeken van de wereld, met uitzondering van Latijns Amerika. De muziek is niet alleen uit verschillende werelddelen, er zitten naast fonkelnieuwe ook minder recente stukken tussen, het oudste uit 2005. Niet dat dit erg is, of zelfs opvalt: psychedelische muziek is bijna per definitie anachronistisch; het klinkt allemaal alsof het in 1969 is opgenomen.

Daarmee bedoel ik overigens niet dat de geluidskwaliteit van deze muziek te wensen over laat. Dat valt, voor zulke diverse bands met zulke verschillende achtergronden, reuze mee. Maar ik bedoel wel dat psychedelische muziek, ten minste op basis van het hier gebodene, geen enkele progressie doorgemaakt lijkt te hebben. Het is Pink Floyd wat de klok slaat en waar dat niet zo is moet de luisteraar onwillekeurig denken aan Ozric Tentacles, The Orb en Porcupine Tree, toch ook allemaal Floyd-adepten. Bij de Amerikaanse groep The Misteriosos en het Italiaanse Plootoh staan de ‘controls’ zelfs tamelijk nadrukkelijk richting ‘heart of the sun’, hetgeen het avontuurlijke karakter van de muziek ernstig ondergraaft.

Dit soort onvermijdelijkheden daargelaten moet ik zeggen dat deze plaat me beter bevalt dan de uitsluitend uit Russische makelij samengestelde “Tripwave”. De stukken van de Duitse band Cosmic Vibration en de Engelse groep Triptych zijn zelfs erg fijn. Of ik er een compleet album van zou lusten is nog maar de vraag, maar zo, in een dik uur durende compilatie, is het zeer verteerbaar.

Dat wil niet zeggen dat alle stukken even geslaagd zijn. Zoals vaak bij psychedelische muziek wordt er hier en daar flink geïmproviseerd en dat pakt niet overal even gunstig uit. De bijdragen uit Belarus (Mouches A L’Orange) en België (The Narcotic Daffodils) zijn van een dusdanige klakkeloosheid dat ik ze niet met droge ogen uitluister. De tranen komen van het gapen, niet van de ontroering.

Andere bijdragen zijn echter absoluut verrassend, zoals de Armeense inzending (Deti Picasso) die, mede door de inheemse zang, exotische trekjes heeft die te midden van het gitaargeweld in positieve zin opvalt. Ook Grey Mouse, uit Rusland, heeft dankzij het karakteristieke geluid van een sitar, een streepje voor. Jammer dat de muzikanten ondertussen vergeten zijn het element ‘compositie’ ook een kans te gunnen. Dik zeven-en-een-halve minuut sitar zonder kop of staart is wel wat veel van het goede, vooral als men ook een zangeres laat mee jengelen die in toonvastheid nog wat van de sitar had kunnen opsteken.

De ‘Wat heb ik nou aan mijn fiets hangen’ trofee gaat overigens naar de Chinese band Zhaoze, die traditionele Chinese instrumenten combineert met rockgitaren en synthesizers. Niet dat Fishing For The Stars nou zo’n origineel nummer is, maar het klinkt in elk geval niet meteen als iets dat ik al eens eerder heb gehoord.

Nou ja, op zo’n uiteenlopende verzameling kan het niet anders of er zitten betere en slechtere nummers tussen. Leuk om te merken dat juist de bands uit minder voor de hand liggende streken de meest opvallende stukken ingezonden hebben. Daarmee is “Psychedelic World Music: Discovery” inderdaad een aardige ontdekking. Je moet wel van spacerock en psychedelica houden, maar dan heb je hier ook een puik plaatje aan.

Erik Groeneweg