Diverse Artiesten

Zabriskie Point

Info
Uitgekomen in: 1970 (2010)
Land van herkomst: -
Label: Music On Vinyl
Tracklist
LP1, kant 1:
Heart Beat, Pig Meat – Pink Floyd (3:09)
Brother Mary – The Kaleidoscope (2:38)
Dark Star (excerpt) – The Grateful Dead (2:30)
Crumbling Land – Pink Floyd (4:12)
Tennessee Waltz – Patti Page (3:02)
Sugar Babe – The Youngbloods (2:10)
LP1, kant 2:
Love Scene – Jerry Garcia (7:04)
I Wish I Was A Single Girl Again – Roscoe Holcomb (1:53)
Mickey's Tune – The Kaleidoscope (1:38)
Dance Of Death – John Fahey (2:39)
Come In Number 51, Your Time Is Up – Pink Floyd (4:57)

LP2, kant 1:
Love Scene Improvisations (Version 1) – Jerry Garcia (6:18)
Love Scene Improvisations (Version 2) – Jerry Garcia (8:02)
LP2, kant 2:
Love Scene Improvisations (Version 3) – Jerry Garcia (8:00)
Love Scene Improvisations (Version 4) – Jerry Garcia (8:10)

LP3, kant 1:
Country Song – Pink Floyd (4:40)
Unknown Song – Pink Floyd (6:03)
LP3, kant 2:
Love Scene (Version 6) – Pink Floyd (7:20)
Love Scene (Version 4) – Pink Floyd (6:50)
Pink Floyd:
David Gilmour: gitaar en zang
Nick Mason: drums, percussie en tape effecten
Roger Waters: basgitaar, tape effecten en zang
Richard Wright: toetsen en zang
Zabriskie Point 2lp (2010)
Zabriskie Point 2cd (1997)
Zabriskie Point cd (1990)
Zabriskie Point lp (1970)

Zabriskie Point…

… is een bekend uitkijkpunt in het oosten van het Death Valley National Park in Californië. Het punt is één van de heetste plekken op aarde en wordt gekarakteriseerd door zijn pastelkleurige golvende duinlandschap waar vrijwel niets kan leven. Het is vernoemd naar de vice-president van Pacific Coast Borax Company tijdens het begin van de twintigste eeuw, Christian Brevoort Zabriskie (1864-1936), omdat dit bedrijf natriumtetraboraat (borax) uit Death Valley vervoerde.

… is een film uit 1970 van de bekende Italiaanse regisseur Michelangelo Antonioni, die zich afspeelt tijdens de tegencultuur van de late jaren zestig in de Verenigde Staten. De film bevat enkele scènes die zijn opgenomen bij het gelijknamige punt. Hoewel de film, met in de hoofdrol Mark Frechette en Daria Halprin, in de bioscopen wereldwijd een gigantische (commerciële) flop is, wordt deze tweede Engelstalige film van Antonioni tegenwoordig als een ware cultfilm beschouwd.

… is de titel van de soundtrack van Antonionis gelijknamige film. De plaat verschijnt in februari 1970 in de winkels en bevat bijdragen van John Fahey, Jerry Garcia, The Grateful Dead, Roscoe Holcomb, The Kaleidoscope, Patti Page, Pink Floyd en The Youngbloods. In 1990 wordt de soundtrack voor het eerst op cd uitgebracht, zeven jaar later gevolgd door een digitaal opgepoetste heruitgave, met vier bonustracks van zowel Jerry Garcia als Pink Floyd, die uitsluitend op cd verschijnt.

Het geduld van de verstokte vinylfanaten wordt vervolgens ruim dertien jaar flink op de proef gesteld, want deze acht bonustracks worden pas eind september 2010 (officieel) op de klassieke, zwartgekleurde geluidsdrager uitgebracht. De nieuwe uitgave van “Zabriskie Point” op vinyl bestaat uit maar liefst drie elpees, waarbij het originele materiaal verdeeld is over een elpee (kant A en B) en de acht ‘nieuwe’ tracks op twee andere elpees staan.

Gezien het gemêleerde gezelschap dat op “Zabriskie Point” zijn opwachting maakt, mag het geen verrassing zijn dat de plaat een rijke schakering aan muziekgenres en –stijlen herbergt, waaronder onder andere blues, country, folk, jazz, pop en (psychedelische) rock. Deze enorme variatie heeft echter een keerzijde, want de muziek op het album vormt beslist geen samenhangend geheel. Ook komt helaas een aanzienlijk deel van het materiaal niet of nauwelijks boven de grauwe middelmaat uit. Vanwege de langere bijdragen is het album desondanks vooral geliefd onder liefhebbers van Jerry Garcia en/of Pink Floyd. Bij de laatste groep is de plaat in het bijzonder populair onder de fans die al het reguliere werk in de kast hebben staan. Omdat ik vermoed dat weinig lezers van dit digitaal periodiekje zitten te wachten op oeverloos gitaargeneuzel van de voormalige frontman van The Grateful Dead, beperk ik me hier gemakshalve tot het materiaal van David Gilmour, Nick Mason, Roger Waters en Richard Wright op dit album.

Het aandeel van Pink Floyd bedraagt ongeveer veertig minuten verdeeld over zeven tracks. Omdat deze stukken in november (Rome) en december (Londen) 1969 zijn opgenomen, doen deze mij meer dan eens denken aan de muziek op “More”, “Ummagumma”, “Atom Heart Mother”, “Meddle” en “Obscured By Clouds”. Hoewel ik de nummers pertinent niet onder de (creatieve) hoogtepunten van de vier Engelsen zou willen scharen, zou ik deze – met een beetje goede wil – wel kunnen zien als een schakel tussen het oude, psychedelische geluid uit de jaren zestig en het weelderige, wat meer progressieve geluid van de jaren zeventig. Daarom zou ik zelfs kunnen beweren dat de nummers een wezenlijk onderdeel in de evolutie van de band vormen. Bovendien komt het kwartet tijdens de opnamen van “Zabriskie Point” met enkele vooruitstrevende ideeën op de proppen, die we ook op latere albums zullen terughoren.

Inhoudelijk is de vinyluitgave uit 2010 identiek aan de heruitgave op cd uit 1997. Betreffende de vormgeving en verpakking is de nieuwe uitgave van Music On Vinyl natuurlijk heer en meester. De elpee is verpakt in een prachtige, ouderwetse klaphoes, zodat de uitgebreide liner notes van Rolling Stone-journalist David Fricke dit keer zonder een vergrootglas gelezen kunnen worden. De authentieke, rechtlijnige vinylliefhebbers zullen ongetwijfeld nog een voordeel van deze nieuwe elpeeversie kunnen noemen, maar dat laat ik liever aan hun overtuigingskracht over.

Rest mij nog te zeggen dat ik denk dat “Zabriskie Point” vooral in de smaak zal vallen bij de fans van Jerry Garcia en/of Pink Floyd. Overige muziekliefhebbers doen er beter aan deze wisselvallige plaat links te laten liggen. Of nog beter… bekijk eerst de film en besluit aan de hand daarvan of je de filmmuziek wilt aanschaffen.

Frans Schmidt

Send this to a friend