Djam KaretAlbum

Zeventien albums in dertig jaar is voor deze Amerikaanse band reden voor een feestje. Dit vieren ze met dit 17^e album – dat vanwege dit memorabele feit de cijfers 3017 meekrijgt – waarop een zevental nieuwe nummers is te vinden die een collectie vormen van de muziek die Djam Karet probeert te maken vanaf 1984: regeneratie van oudere nummers en volledig omvormen tot nieuwe muziekstukken.

Djam Karet is een instrumentale band die al dertig jaar in (nagenoeg) dezelfde bezetting speelt  en vooral bekend staat om zijn improvisaties, individuele muzikale vrijheid en het gebruik van originele en vaak experimentele instrumenten. Op de promosheet is de band er trots op dat de nummers zijn opgenomen zonder compressie of computermanipulatie. Alle muziek wordt op ouderwetse wijze en met handmatige vakmanschap bespeeld op instrumenten die al dertig jaar in het bezit zijn van de bandleden.

Vorig jaar bracht Djam Karet na een pauze van bijna acht jaar – het voortreffelijke album “The Trip” uit. Hans Ravensbergen beschreef dit album als “een psychedelische reis door bekende en onbekende plaatsen”. Een schitterend album dat hier en daar zeker doet denken aan “Voyage 34: The Complete Trip” van Porcupine Tree. Dit nieuwe album is weer een complete verrassing. Alhoewel de stijl onmiskenbaar Djam Karet blijft, gaat dit album nog meer terug naar de zestiger en zeventiger jaren. . Een zevental relatief korte nummers die een melodische mix van psychedelische, space en southern rock vormen, doorspekt met het improviserende karakter van de jazzrock.

Op Living in the Future Past horen we Mark Cook als gast met zijn warr gitaar. Cook heeft ongeveer tegelijkertijd met het verschijnen van dit album een eigen album uitgebracht tezamen met Bill Bachman. In de recensie van dat album “Spoke Of Shadows” legt collega Fred Nieuwesteeg uit wat voor soort instrument dit is. Het geeft in elk geval een mooi geluid. Overigens speelt Gayle Ellett weer als gastmuzikant mee op het album van Spoke Of Shadows.

Djam Karet is in hun zijn dertigjarige bestaan niet uitgegroeid tot een overbekende progressieve of psychedelische band, maar dit is ook niet hun wens. Het muzikale kwintet streeft zeker geen commercieel succes na, maar blijft muziek maken die ze zelf mooi vinden op hun eigen manier. Liefhebbers van deze band hebben het album waarschijnlijk al in hun bezit, liefhebbers van instrumentale muziek met een sterke knipoog naar de zeventiger jaren in de stijl van Tangerine Dream, Ozric Tentacles en King Crimson moeten dit album ook maar eens gaan proberen.

Tenslotte wil ik jullie nog wijzen op een leuke Nederlandstalige fan website www.djamkaret.nl – overigens met volledige goedkeuring en medewerking van de band met naast alle logische wetenswaardigheden omtrent deze geweldige band (zoals de discografie, nieuws, band-info, etc.) ook ruimte voor ongewone zaken.

Mario van Os