Dog SoldierAlbum

Woef, woef!

Ik zweer je, aan het begin van Several People begint zanger Miller Anderson met geblaf. En dan die hoes, waar je een indiaan op een soort spacemobiel ziet vliegen, dat kán toch niet? Ja, het in 1975 uitgekomen titelloze en enige plaat van Dog Soldier vraagt er haast om belachelijk gemaakt te worden. Maar helaas, of gelukkig voor de lezer van deze recensie, is het een voortreffelijk werkje, zelfs verrassend te noemen. En het genoemde nummer, Several People is een uitstekend nummer.

Dog Soldier kwam voort uit The Keef Hartley Band en is samengesteld door drummer en leider Keef Hartley, die ten tijde van The Keef Hartley Band vaak verkleed als indiaan achter het drumstel plaatsnam. Deze sterke hang naar het westernsfeertje hangt ook over “Dog Soldier”, en werkt dit element sterker uit. De belangrijkste constatering is dat Dog Soldier ontzettend integer klinkt, heel puur en natuurlijk. Ze zijn zo. Ik vind de huidige Zweedse retro-band Black Bonzo erg goed, maar ik raad ze aan deze plaat maar eens te gaan beluisteren.

Het fijne van dit soort liedjes is dat ze zich eenvoudig aan je openbaren, maar nooit saai worden. Het helpt dat Anderson, de enige bandlid nog uit de tijd van The Keef Hartley Band, een lekkere rauwe rock ’n roll-stem heeft, die boordevol emotie zit. Vooral een topnummer als You Are My Spark is een pracht van een nummer, dat in eerste instantie lijkt op een simpel bluesrock-nummer met een soort Yes-achtig refreintje, maar aan het einde nog eens extra diepte krijgt door een geweldig stuk orgelspel van Mel Simpson, die naast zanger Anderson op de plaat de show steelt.

Voor symfofans is ook het lange Looks Like Rain, waarin het daadwerkelijk begint te regenen, een pareltje. Countrysymfo pur sang! Deze uitgave van Esoteric kent zelfs nog een first version, die nog een paar minuten langer duurt, waardoor het nummer maar liefst een kwartier duurt. En ik vind die langere versie eigenlijk beter.

Niet alles is direct geweldig, maar elk nummer is verschrikkelijk aanstekelijk. Giving As Good As You Get, doorspekt met een Mini-Moogsolo halverwege, en het feestelijke Thieves & Robbers zing je beide zo mee. De vreselijk zoete country-achtige ballads Long & Lonely Night en Stranger In My Own Time zijn toch ook gewoon prima songs met een goede opbouw en een sterk refrein.

Na deze plaat viel Dog Soldier door interne problemen spoedig uit elkaar, maar dat neemt niet weg dat hun enige plaat ruim 35 jaar later nog tot de verbeelding spreekt. “Dog Soldier” is een absolute aanrader, en één van beste heruitgaven van Esoteric Recordings van dit jaar. Alleen die indiaan op de voorkant, dat kan nog steeds écht niet.

Markwin Meeuws