Het Zweedse ensemble Drahk Von Trip heeft overduidelijk geen beeldende kunstenaars in de gelederen. De ronduit afzichtelijke hoes van het debuutalbum “Heart & Consequence” lijkt namelijk gemaakt te zijn door iemand met een besef van esthetiek dat gelijkstaat aan nul komma nul, maar gelukkig is dit schrijnende gebrek aan kwaliteit wat betreft de hoes niet kenmerkend voor de geboden muziek – en uiteindelijk is dat toch hetgeen waar om het gaat op deze site.
De muziek van Drahk Von Trip valt te scharen onder de noemer progressieve psychedelische rock en derhalve mag het geen verrassing zijn dat de nummers regelmatig refereren aan genregenoten uit de jaren zestig en zeventig. De overwegende sfeer van de muziek doet me echter denken aan Anekdoten en dan vaak zelfs aan een enkel (overigens instrumentaal) nummer, te weten The Sun Absolute van de briljante plaat “From Within”. Dit nummer deelt met het gros van het materiaal van Drahk Von Trip de eigenschap dat de voortgang vrijwel mantrisch is, met een bezwerend effect, hoewel Ode To a Godess toch wel de duidelijkste Anekdoten invloeden vertoont. De sfeer gelijkt vaak de sfeer die ik terugvind in triphop en aanverwante muziek; zo is ook het Zweedse Paatos te noemen als ijkpunt.
Overigens is het eergenoemde niet het enige raakvlak dat “Heart & Consequence” heeft met de muziek van hun Mellotronminnende landgenoten van Anekdoten; ook bepaalde wendingen in de muziek doen sterk denken aan de overweldigende dynamische nummers van voorgenoemd ensemble. De muziek van Drahk Von Trip is zeer dynamisch en verrassende wendingen zijn legio. In deze wetenschap is het niet vreemd dat ook King Crimson genoemd kan worden als invloedsbron. Ook qua spel betrekken de composities op “Heart & Consequence” zich meer dan eens op Anekdoten: de basklank en het -spel van Ralph (de band opereert slechts onder de voornamen) zijn duidelijk geënt op die van Jan Erik Liljeström van Anekdoten en het basspel benadert regelmatig zelfs diens intensiteit. Ook het drumwerk doet mij sterk denken aan dat van de drummer van Anekdoten, Peter Nordins, drijvend en zeer intens op het ene moment, ingetogen en broeiend het moment erna.
Een andere invloedsbron voor de band zijn overduidelijk de composities van Pink Floyd en dan met name die uit de Syd Barrett-era. Regelmatig doet de muziek mij denken aan (bijvoorbeeld) Astronomy Domine of Set The Controls For The Heart Of The Sun. Bepaalde wendingen in Anger doen mij sterk aan de plaat “Saucerful Of Secrets” denken en dan met name aan het titelnummer en Set The Controls, mede vanwege het gitaargeluid. Verder maakt Drahk Von Trip, evenals Pink Floyd, veelvuldig gebruik van geluidseffecten (veelal met de gitaar gegenereerd) en opgenomen omgevingsgeluiden en stemmen om hun muziek te verrijken.
In tegenstelling tot Anekdoten en Pink Floyd maakt Drahk Von Trip voornamelijk gebruik van een zangeres. De dame in kwestie, Susann, heeft een wat verrookte stem die bij vlagen doet denken aan die van Bonnie Tyler. Het interessante aan de zang van Susann is dat ze regelmatig op het valse af klinkt en om te beginnen al geen bijster aangename stem heeft. Ondanks dit past haar zang zeer goed bij de muziek en draagt ze ook bij aan het effect van de composities. De zang had echter wel gevarieerder gemogen; ondanks dat de nummers instrumentaal duidelijk te onderscheiden zijn, heeft mevrouw de zangeres erg de neiging om steeds hetzelfde stramien te volgen en op dezelfde manier de refreinen haast vol te spréken.
Opvallend aan de nummers is dat ze veelal ontstaan zijn door improvisatie en ook, voor zover dit het instrumentale gedeelte betreft, live in de studio zijn ingespeeld in twee dagen tijd. Vanwege het geïmproviseerde karakter is er amper een echte structurele opbouw voor de zang te vinden in de muziek, zodat de nummers ondanks dat ze zang bevatten sterk de indruk wekken ook instrumentaal te kunnen overleven. De variatie binnen elk nummer is zeer indrukwekkend en de dynamiekwisselingen zijn talrijk en overtuigend genoeg om te kunnen beklijven. De kracht van het instrumentale gedeelte wordt ook versterkt doordat de band zijn invloeden naast voorgenoemde bands ook betrekt uit de wereldmuziek en jazz, waardoor een zeer rijke potpourri ontstaat die mij regelmatig doet denken aan het recentere materiaal van Djam Karet. Ook de muziek van (de vroege) Tretioåriga Kriget en (de eveneens vroege) Led Zeppelin komt mij voor de geest als ik naar “Heart & Consequence” luister.
Een zeer sterk punt aan het album is mijns inziens het (redelijk) ongebruikelijke instrumentarium dat de band toepast. Los van het gebruikelijke paradigma gitaar, drums, basgitaar, zang en synthesizers passeren ook nog een (schaars gebruikte, edoch zeer effectieve) viool, een fluit, een Theremin, een “Yidaki” en een “Didjeribone” (een neefje van de didgeridoo) de revue. Ontzettend prijzenswaardig vind ik dat de muziek ongeacht de grote interne verscheidenheid zeer coherent en consistent blijft.
Qua productie is “Heart & Consequence” overduidelijk een Record Heaven-release: een afgezaagd keldergeluid. Al vaker heb ik bij het recenseren van Record Heaven-materiaal moeten opmerken dat de productie afbreuk doet aan de kracht van de muziek. Dan betreur ik dat platen als dit debuut van Drahk Von Trip niet onder betere pecuniaire omstandigheden tot stand hebben kunnen komen, omdat het materiaal zeker baat zou hebben bij een goede productie en het zeker waard is.
Alles in overweging nemend is het vanzelfsprekend dat ik deze recensie positief concludeer. Het debuut van Drahk Von Trip is een interessante verzameling nummers van een collectief dat duidelijk kond doet van zijn vaardigheden. Ondanks de verscheidenheid aan invloeden blijft de muziek samenhangend en hoewel de productie, evenals de zang, niet optimaal is, is deze band zeker een aanrader voor mensen die van avontuurlijke muziek met een sterke improvisatie-noot houden. Ook mensen die de genoemde invloeden graag vermengd zien, kunnen “Heart & Consequence” rustig uitproberen. Oh, en mits ik het nog niet gezegd had: de hoes is werkelijk abominabel…
Christopher Cusack